8 Dywizja Artylerii Przełamania
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1961 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Organizacja | |
Numer | JW 2129 i 2115[1] |
Dyslokacja | Orzysz[2];Giżycko |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | Artyleria |
8 Dywizja Artylerii Przełamania (8 DAP) – związek taktyczny artylerii ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Wiosną 1951, w wyniku wprowadzenia planu przyśpieszonego rozwoju WP na lata 1951-1953, na bazie 12 BAC rozpoczęto formowanie jednostki 8 Dywizji Artylerii Przełamania[3]. 68 pah stał się zalążkiem dla 26 Brygady Artylerii Haubic, a 70 pah dla 29 Brygady Artylerii Haubic. W 1959 sztab dywizji i 38 dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego przeniesiono do Giżycka. W 1961 dywizję rozwiązano.
Struktura organizacyjna
- Dowództwo 8 Dywizji Artylerii Przełamania (Orzysz)
- 38 dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego
- 26 Brygada Artylerii Haubic (Orzysz)
- 29 Brygada Artylerii Haubic (Bemowo Piskie)
- 15 Brygada Artylerii Ciężkiej (Węgorzewo)
- 24 Brygada Moździerzy
- 19 Brygada Artylerii Haubic
- 25 Brygada Artylerii Haubic
W grudniu 1955 utworzono 14 dywizjon artylerii rakietowej[a][4], który włączono do 6 DAP. Jednocześnie przeformowano 15 BAC w 15 Brygadę Artylerii Armat[b][5], a 24 Brygadę Moździerzy w 24 Brygadę Moździerzy Ciężkich[6].
Jesienią 1956 wyłączono z 6 DAP 19. i 25 Brygadę Artylerii Haubic. Wyłączone brygady przeniesiono do Orzysza i Bartoszyc podporządkowując je 8 Dywizji Artylerii Przełamania.
Żołnierze dywizji
- płk Czesław Czubryt-Borkowski - dowódca dywizji (III 1954 - X 1955)
- płk Ludwik Stefaniszyn - dowódca dywizji (X 1955 - VII 1961)
- ppłk Zbigniew Jurewicz - zastępca dowódcy dywizji ds. szkolenia (1957)
- Józef Baryła - zastępca dowódcy dywizji ds. politycznych (1955 - 1960)
- ppłk Ryszard Kubiczek - szef sztabu dywizji (1954)
- ppłk Adam Siekierzycki szef saperów
Uwagi
- ↑ W skład drt wchodziły: dwie baterie wyrzutni rakiet (w tym jedna skadrowana), bateria szkolna, plutony topograficzno-rozpoznawczy i łączności, drużyna remontowa i sekcja tyłów z plutonem transportowo-gospodarczym). Uzbrojenie artyleryjskie obejmowało: 10 wyrzutni rakietowych BM-24 (faktycznie używano wyrzutni BM-14). Stan osobowy wynosił 140 żołnierzy
- ↑ Brygada artylerii armat posiadała: dwa dywizjony haubicoarmat 152 mm (w tym jeden skadrowany), dywizjon armat 122 mm i jedna skadrowana bateria armat 122 mm. Dywizjon haubicoarmat 152 mm miał w swoim składzie: trzy baterie haubicoarmat oraz plutony topograficzno-rozpoznawczy i łączności. W dywizjonie armat 122 mm były dwie baterie armat. Brygada liczyła 844 żołnierzy. Jej uzbrojenie stanowiły 24 armaty 122 mm i 36 haubicoarmat 152 mm
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 431.
- ↑ Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 156.
- ↑ Etat nr 4/121 dywizjonu artylerii rakietowej z 4 listopada 1955 roku podano za: Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 337.
- ↑ Etat nr 4/119 brygady artylerii armat z 4 listopada 1955 roku podano za: Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 336.
- ↑ Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 281 i 336.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka, Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s. c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5
- Komendanci, wyd. Toruń 1993 r.
- p
- d
- e
Dywizje artylerii | |
---|---|
Brygady artylerii |
|
Pułki moździerzy | |
Pułki artylerii lekkiej | |
Pułki artylerii ciężkiej | |
Pułki artylerii przeciwpancernej |
|
Pułki artylerii haubic | |
Pułki artylerii | |
Polowe Techniczne Bazy Rakietowe | |
Dywizjony rakiet taktycznych | |
Dywizjony dowozu rakiet | |
Dywizjony artylerii BROT |
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni