18 Dywizjon Rakiet Taktycznych

18 Dywizjon Rakiet Taktycznych
Ilustracja
W tym budynku zakwaterowany był 18 drt (stan z 2008)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1967

Organizacja
Numer

JW 2337[1][2]

Dyslokacja

Kostrzyn nad Odrą

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska rakietowe

Podległość

5 Saska Dywizja Pancerna

Rozlokowanie 5 DPanc w 1989

18 Dywizjon Rakiet Taktycznych (18 drt, 18 da) – samodzielny pododdział wojsk rakietowych ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Jeszcze wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych. Zarządzeniem szefa SG WP nr 085/ Org. z 17 lipca 1966 sformowano od nowa 18 dywizjon artylerii w Kostrzyniu na etacie 4/281, przeznaczony dla 4 Dywizji Zmechanizowanej[1]. W skład dywizjonu początkowo wchodziły: dowództwo i sztab, bateria dowodzenia, baterie startowe (w każdej jedna wyrzutnia), pluton obsługi technicznej i pluton zaopatrzenia[3][4]. Dywizjon był pierwszą jednostką tego typu wyposażoną w trzy zestawy 9K52 z wyrzutniami 9P113[5].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 0178/Org. z 10 listopada 1967 18 da podporządkowano dowódcy 5 Saskiej Dywizji Pancernej[1][6]. Dywizjon nadal stacjonował w Kostrzynie nad Odrą[6]. W 1969 Jednostka posiadała etat nr 30/004 i uzbrojona była w trzy wyrzutnie 9P113[7].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 054/Org. z 19 sierpnia 1976, w terminie do 31 stycznia 1977, dywizjon został przeformowany wg etatu nr 30/202. Nowy etat przewidywał w dywizjonie dwie baterie startowe, każda z dwiema wyrzutniami 9P113[8].

Pod koniec 1988 18 dywizjon rakiet taktycznych posiadał etat nr 30/202, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły cztery wyrzutnie 9P113[9].

Skład organizacyjny

dowództwo i sztab

  • bateria dowodzenia
  • 2 baterie startowe
    • dwa plutony
  • pluton obsługi technicznej
  • pluton remontowy
  • pluton zaopatrzenia
  • pluton medyczny

Razem w drt:

  • 4 wyrzutnie rakiet taktycznych 9P113

Przypisy

  1. a b c Rochowicz 2018 ↓, s. 61.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. Rochowicz 2018 ↓, s. 57.
  4. Puchała 2013 ↓, s. 285.
  5. Rochowicz 2018 ↓, s. 62.
  6. a b Trubas 2011 ↓, s. 157.
  7. Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
  8. Rochowicz 2018 ↓, s. 64.
  9. Rochowicz 2018 ↓, s. 68.

Bibliografia

  • Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945–1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
  • Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2011. [zarchiwizowane z adresu 2019-06-21]. 
  • Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).
  • Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56–68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344. 
  • p
  • d
  • e
Dywizje artylerii
Brygady artylerii
Pułki moździerzy
Pułki artylerii lekkiej
Pułki artylerii ciężkiej
Pułki artylerii przeciwpancernej
Pułki artylerii haubic
Pułki artylerii
Polowe Techniczne Bazy Rakietowe
Dywizjony rakiet taktycznych
Dywizjony dowozu rakiet
Dywizjony artylerii BROT
  • p
  • d
  • e
Rodowód
Instytucje centralne
Formacje
Struktura organizacyjna
Działania wojsk
Stalinizm w wojsku
Szkolnictwo wojskowe