41 Gdański Pułk Artylerii
Ten artykuł dotyczy 41 Gdańskiego Pułku Artylerii. Zobacz też: inne pułki artylerii noszące numer „41”. |
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1944, 1945 |
Rozformowanie | 1944, 1963 |
Nazwa wyróżniająca | Gdański |
Tradycje | |
Rodowód | 41 pułk artylerii lekkiej |
Kontynuacja | 41 Dywizjon Rakiet Taktycznych |
Działania zbrojne | |
Zimna wojna | |
Organizacja | |
Numer | JW 2245, 3586[1] |
Dyslokacja | Zamość (1944) |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | artyleria |
Podległość | 12 Dywizja Piechoty |
Skład | etat Nr 04/252, 2/3, 2/52, 5/86, 5/181, 2/242, 5/350 |
41 Gdański pułk artylerii (41 pa) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.
Historia pułku
41 Pułk Artylerii Lekkiej został sformowany na podstawie rozkazu Nr 41 Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z dnia 6 października 1944 roku, w Zamościu, w składzie 12 Dywizji Piechoty (3 Armia WP), według sowieckiego etatu Nr 04/252 o stanie osobowym 1022 wojskowych. 1 listopada 1944 roku stan ewidencyjny oddziału liczył 218 żołnierzy, w tym: 35 oficerów, 18 podoficerów i 165 szeregowych, czyli 21,3% stanu etatowego. W związku z zaniechaniem formowania 3 Armii i 12 DP, jednostka została rozformowana do 30 listopada 1944 roku, a jej skład osobowy wcielony do 10 Brygady Artylerii Polowej[2].
Na podstawie rozkazu Nr 0156/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 29 czerwca 1945 roku i rozporządzenia Nr DPK/Org./0114/2 I Wiceministra Obrony Narodowej z dnia 5 lipca 1945 roku sformowana została 16 Dywizja Piechoty. 9 sierpnia 1945 roku w skład 16 DP włączony został 41 Pułk Artylerii, zorganizowany w Wejherowie, według etatu Nr 2/3 o stanie osobowym 815 wojskowych.
27 lutego 1946 roku Naczelny Dowódca WP, rozkazem Nr 046/Org., polecił przeformować jednostkę w 41 Pułk Artylerii Lekkiej, według etatu Nr 2/52 o stanie osobowym 685 wojskowych i 5 pracowników kontraktowych. W lipcu tego roku 41 pal dyslokowany został do Gdańska-Wrzeszcza. 22 maja 1947 roku Minister Obrony Narodowej nadał jednostce nazwę wyróżniającą „Gdański”.
W 1952 roku jednostka przeformowana została w 41 Gdański Pułk Artylerii Haubic według etatu Nr 5/86 o stanie 582 żołnierzy i 11 pracowników cywilnych, i weszła w skład 16 Kaszubskiej Dywizji Zmechanizowanej.
W 1955 roku oddział przeformowany został w 41 Gdański Dywizjon Artylerii Haubic według etatu Nr 5/181 o stanie 359 wojskowych i 4 pracowników cywilnych, i wszedł w skład 16 Kaszubskiej Dywizji Pancernej.
W 1958 roku dywizjon wraz z 42 Szkolną Baterią Artylerii wyłączony został ze składu 16 DPanc i podporządkowany dowódcy 23 Dywizji Piechoty. Na bazie obu pododdziałów oraz 60 Dywizjonu Artylerii Armat ze składu 5 Brygady Obrony Wybrzeża sformowany został 41 Gdański Pułk Artylerii (JW 3586) według etatu Nr 2/242 o stanie 333 wojskowych i 7 pracowników cywilnych.
Wiosną 1963 roku jednostka weszła w skład 23 Dywizji Desantowej i została przeformowana na nowy etat Nr 5/350. Równocześnie stacjonujący w Kwidzynie 93 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej przeformowany został w 93 Dywizjon Artylerii Rakietowej (JW 3632).
8 października tego roku 23 DDes przemianowana została na 7 Łużycką Dywizję Desantową. W tym samym roku, jesienią, 41 Gdański Pułk Artylerii został rozformowany. W jego miejsce przeniesiony został 93 dar i przemianowany na 41 Dywizjon Artylerii Rakietowej.
W następnym roku 41 dar przeformowany został w 41 Dywizjon Artylerii (JW 3632).
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku
- ppłk Mikołaj Chlupin (X-XI 1944)
oficerowie
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ W marcu 1945 roku przystąpiono po raz drugi do formowania 12 Dywizji Piechoty. Wówczas w Poznaniu, w składzie dywizji, sformowany został 34 Pułk Artylerii Lekkiej pod dowództwem ppłk. Mikołaja Chlupina.
Bibliografia
- Leonard Ratajczyk, Z dziejów 12 Dywizji Piechoty 1944-1947 r., „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 2 (38), Warszawa 1966, s. 3–37.
- Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka. Fakty, wydarzenia i..., Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s.c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5.
- Michał Trubas, Wojska rakietowe w polskich Wojskach Lądowych, „Militaria i Fakty” 1/2003, s. 4–12.
- p
- d
- e
Dywizje artylerii | |
---|---|
Brygady artylerii | |
Pułki moździerzy (pm) | |
Pułki artylerii lekkiej (pal) | |
Pułki artylerii przeciwpancernej (pappanc) | |
Pułki artylerii haubic (pah) | |
Pułki artylerii przeciwlotniczej (paplot) | |
Wyposażenie |
|
- Piechota polska na froncie wschodnim
- Wojsko Polskie w ZSRR
- Polska broń pancerna na froncie wschodnim
- p
- d
- e
Dywizje artylerii | |
---|---|
Brygady artylerii |
|
Pułki moździerzy | |
Pułki artylerii lekkiej | |
Pułki artylerii ciężkiej | |
Pułki artylerii przeciwpancernej |
|
Pułki artylerii haubic | |
Pułki artylerii | |
Polowe Techniczne Bazy Rakietowe | |
Dywizjony rakiet taktycznych | |
Dywizjony dowozu rakiet | |
Dywizjony artylerii BROT |