Pałac Ogińskich w Grodnie
Pałac Ogińskich na Targu Siennym w 1903 roku | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | Grodno | ||
Typ budynku | pałac | ||
Styl architektoniczny | klasycyzm | ||
Architekt | Karol Schildhaus | ||
Inwestor | |||
Kondygnacje | 2 | ||
Ukończenie budowy | 1790 | ||
Ważniejsze przebudowy | XIX w. | ||
Zniszczono | 1941 | ||
Pierwszy właściciel | Ogiński | ||
Położenie na mapie Grodna | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |||
53°40′35,3″N 23°49′54,5″E/53,676472 23,831806 | |||
|
Pałac Ogińskich w Grodnie – nieistniejący budynek w Grodnie, który znajdował się przy Rynku Siennym i należał do książąt Ogińskich. Pałac został zbudowany pod koniec XVIII wieku, przebudowany w XIX wieku i zniszczony w 1941 roku podczas II wojny światowej.
Historia
Plac, na którym wybudowano pałac, należał do Kotowiczów, następnie Rukiewiczów, a w 1752 roku kupił go Michał Kazimierz Ogiński[1].
Pod koniec XVIII wieku architekt Karol Schildhaus wybudował na zlecenie księcia Ogińskiego pałac w Grodnie przy ulicy Dziemianowskiej (późniejsza Bonifraterska)[2][3].
Według inwentarza z 1803 r. parter pałacu był murowany a piętro drewniane. Na parterze znajdowały się spiżarnie i klatka schodowa. Na drugim znajdowały się pokoje, łazienki i kuchnie.
Zachowane zdjęcia z początku XX wieku pokazują, że pałac był już wtedy w całości murowany. Był to budynek w stylu klasycyzmu, dwukondygnacyjny, na planie prostokąta, z ryzalitami pośrodku elewacji głównej i dziedzińca oraz wnękami na narożach. Ryzalit na elewacji głównej zakończony był attyką, wejście główne ozdobiono stylizowanym portykiem[4]. Większa część budynku została pokryta dachówką. Główna fasada pałacu wychodziła na nieistniejący obecnie Rynek Sienny. Dziś jest to plac za hotelem „Niemen”.
Galeria
- Pałac między 1811–1826 rokiem
- Rysunek z lat 1811–1826
- Pałac rzut
Przypisy
- ↑ Палац Агінскіх на Сенным рынку [online] [dostęp 2022-02-12] (biał.).
- ↑ Pawet: Працэсы ўрбанізацыі ў Беларусі: ХІХ - пачатак ХХІ ст. [online], pawet.net [dostęp 2021-01-14] .
- ↑ Łoza, Stanisław, Architekci i budowniczowie w Polsce, S. Łoza, Warszawa, 1954 ,s.270.
- ↑ РДГА, ф. 1488, воп. 168, воп. 1, спр. 949
Bibliografia
- Kvitnitskaya E.D., Specyfika domów mieszkalnych okresu klasycyzmu na Białorusi [w:] Национальное своеобразие зодчества народов СССР (Narodowa osobliwość architektury narodów ZSRR), 1979 (ros.)
- p
- d
- e
Obwód brzeski |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód grodzieński |
| ||||||
Obwód homelski |
| ||||||
Obwód miński |
| ||||||
miasto Mińsk |
| ||||||
Obwód mohylewski |
| ||||||
Obwód witebski |
|