Dobośnia
Akwarela Napoleona Ordy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | kirowski | ||
Sielsowiet | Dobośnia | ||
Populacja (2009) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy | +375 2237 | ||
Kod pocztowy | 213949 | ||
Tablice rejestracyjne | 6 | ||
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
53°12′11,9″N 29°40′37,4″E/53,203306 29,677056 | |||
|
Dobośnia lub Dubośna (biał. Добасна) – agromiasteczko w rejonie kirowskim obwodu mohylewskiego na Białorusi nad rzeką o tej samej nazwie, nieco na północ od drogi międzynarodowej Warszawa-Moskwa na jej odcinku Bobrujsk-Rohaczów.
Pałac
Od czasów średniowiecznych istniało tu grodzisko prasłowiańskie, na którego miejscu późniejsi właściciele: Glińscy i Radziwiłłowie wznosili swoje rezydencje. Od początków XIX wieku, aż do rewolucji bolszewickiej był to majątek ziemski rodu Bułhaków (ostatnim właścicielem był Emanuel Bułhak) z obszernym pałacem w stylu klasycystycznym z portykiem z sześcioma kolumnami podtrzymującymi tympanon oraz z perystylem opartym na sześciu kolumnach korynckich i pilastrami otaczającymi całą budowlę. Pałac zbudowany został w 1825 r. przez jednego z architektów petersburskich, prawdopodobnie z kręgu Carla Rossiego.
W pałacu, położonym w obszernym parku, znajdowały się bogate zbiory malarstwa flamandzkiego, holenderskiego i włoskiego (m.in. ze szkoły Tycjana), poszukiwane pasy słuckie Madżarskiego (w tym jeden z wyhaftowanym słowem „Radziwiłł”), zbiory broni dawnej, meble palisandrowe i ogromna biblioteka cennych rękopisów i starodruków (diariusze Aleksandra Śliźnia, „Kronika” Wincentego Kadłubka, archiwa rodzinne Glińskich, Bułhaków i wiele innych).
W roku 1918, po likwidacji I Korpusu Polskiego i opuszczeniu tych terenów przez armię niemiecką, pałac (uznawany za jeden z najpiękniejszych na terenie dawnych północno-wschodnich Kresach Rzeczypospolitej) został splądrowany, zdemolowany, a na koniec spalony przez miejscową ludność, bądź też (nie jest to do końca pewne) przez prące na zachód bolszewickie wojska Michaiła Tuchaczewskiego.
- Sala jadalna pałacu w Dobośni
- Wnętrza w 1914
- Widok ogólny pałacu
-
-
-
- Fragment nagrobka Ignacego Bułhaka
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mohylewskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
Bibliografia
- Antoni Urbański: Kresowe siedziby polskie, które uległy zagładzie: Dobośnia, „Tygodnik Ilustrowany” nr 25, 23 czerwca 1928 Warszawa, ss. 473-474
- RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 38–56, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
Linki zewnętrzne
- Dubośna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 198 .
- Archiwalne zdjęcia związane z miejscowością w bibliotece Polona