11 Dywizjon Artylerii Pancernej
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Rozformowanie | 1945[a] |
Nazwa wyróżniająca | Łużycki[b] |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | wojska pancerne |
Podległość |
Przemarsze i walki
11 Łużycki Dywizjon Artylerii Pancernej[c] – pododdział broni pancernej ludowego Wojska Polskiego
Dywizjon został sformowany w rejonie Siedlec na mocy rozkazu Nr 8 Naczelnego Dowódcy WP z 25 sierpnia 1944 roku[1].
W działa samobieżne Su-76 wyposażony został 1 lutego 1945 roku w Rembertowie[1].
Działania bojowe
Dywizjon prowadził działania bojowe w składzie 8 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii Wojska Polskiego[1].
Skład etatowy
- pluton dowodzenia,
- 3 baterie dział samobieżnych
- 4 działony
- drużyny: zaopatrzenia bojowego, remontowa, gospodarcza, punkt sanitarny
żołnierzy – 165 (oficerów – 51, podoficerów – 73, kanonierów – 41)
sprzęt:
- działa samobieżne SU-76 – 13
- samochód pancerny BA-64 – 1
- samochody – 19
- motocykle – 4
Uwagi
- ↑ Rozkaz naczelnego dowódcy Wojska Polskiego nr 00248/org z 14 września 1945
- ↑ Rozkaz Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 295 z 28.08.1945 → Rzepski 1970 ↓, s. 416
- ↑ W literaturze występują również nazwy Dywizjon Artylerii Samobieżnej oraz Dywizjon Artylerii Samochodowej. Dodaje się również określenie "samodzielny".
- ↑ Etat 04/568 z poprawkami
Przypisy
- ↑ a b c Komornicki 1987 ↓, s. 216.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
- Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP. 1943-1983. Magnuski, Janusz. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5.
- Stanisław Rzepski: 8 Dywizja Piechoty. Z dziejów 8 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty im. Bartosza Głowackiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
- p
- d
- e
- Bitwa pod Lenino
- Bitwa pod Studziankami
- Przyczółek warecko-magnuszewski
- Bitwa o Kołobrzeg
- Bitwa pod Budziszynem
Korpusy pancerne | |
---|---|
Brygady pancerne | |
Pułki czołgów |
|
Pułki czołgów ciężkich | |
Bataliony rozpoznawcze | |
Pułki artylerii pancernej | |
Dywizjony artylerii pancernej | |
Wyposażenie |
- Artyleria polska na froncie wschodnim ⇐ Wojsko Polskie w ZSRR ⇒ Piechota polska na froncie wschodnim
- p
- d
- e
Korpusy pancerne |
|
---|---|
Dywizje pancerne | |
Brygady pancerne | |
Pułki czołgów | |
Bataliony rozpoznawcze | |
Pułki artylerii pancernej | |
Dywizjony artylerii pancernej | |
Wyposażenie |
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni