SZD-39 Cobra 17
Dane podstawowe | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | |||
Typ | szybowiec | ||
Konstrukcja | |||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 17 marca 1970 | ||
Lata produkcji | 1970 | ||
Liczba egz. | 2 | ||
Dane techniczne | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 17 m | ||
Wydłużenie | 23,6 | ||
Długość | 7 m | ||
Powierzchnia nośna | 12,3 m² | ||
Profil skrzydła | FX 61-168 | ||
Osiągi | |||
Prędkość minimalna | 65 km/h | ||
Prędkość dopuszczalna | 240 km/h | ||
Prędkość min. opadania | 0,62 m/s przy 71 km/h | ||
Doskonałość maks. | 41 przy 96 km/h | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
|
SZD-39 Cobra 17 – polski, jednomiejscowy, szybowiec wyczynowy klasy standard, konstrukcji mieszanej drewniano-laminatowej. Zaprojektowany w Zakładzie Doświadczalnym Rozwoju i Budowy Szybowców w Bielsku-Białej.
Historia
Władysław Okarmus na bazie szybowca SZD-36 Cobra 15 przygotował projekt szybowca przewidziany do startu w Mistrzostwa Świata w Marfie (USA) w 1970 r. Od pierwowzoru różnił się zwiększaną rozpiętością skrzydeł i możliwością zabierania 60 litrów balastu wodnego[1].
Prototyp został oblatany 17 marca 1970 r. na lotnisku w Bielsku przez Jerzego Śmielkiewicza[2].
Łącznie zbudowano dwa egzemplarze – SP-2539 (nr fabryczny W-476) i SP-2540 (nr fabryczny W-477)[3]. Na jednym z nich Edward Makula podczas Szybowcowych Mistrzostw Świata w Marfie zajął 5 miejsce[4].
Konstrukcja
Jednomiejscowy grzbietopłat o konstrukcji mieszanej drewniano-laminatowej[1].
Kadłub półskorupowy o konstrukcji drewnianej, w części przedniej i na elementach nierozwijalnych z pokryciem z laminatu. Zaczep do lotów holowanych i startu za wyciągarką w dolnej części kadłuba. Osłona kabiny jednoczęściowa, odsuwana do przodu.
Skrzydło dwudzielne, o obrysie trapezowym, konstrukcji półskorupowej, dwudźwigarowe. Wyposażone w lotki, zbiorniki balastu wodnego oraz hamulce aerodynamiczne na górnej i dolnej powierzchni skrzydła.
Usterzenie w układzie T. Usterzenie kierunku z charakterystycznym skosem; konstrukcja steru drewniano-laminatowa, kryta płótnem. Stery wysokości płytowe.
Podwozie jednotorowe: główne chowane w locie, płoza tylna metalowa.
Przypisy
- ↑ a b SZD-39 "Cobra 17", 1970. [dostęp 2018-06-11].
- ↑ SZD-39 Cobra 17. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
- ↑ Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 106
- ↑ 12 Szybowcowe Mistrzostwa Świata, Marfa, USA 1970. [dostęp 2018-06-11].
Linki zewnętrzne
- SZD-39 "Cobra 17", 1970 (pol.), dostęp 2018-06-11,
- SZD-39 Cobra 17 (pol.), dostęp 2018-06-11
- p
- d
- e