SZD-35 Bekas
Dane podstawowe | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Producent | Szybowcowy Zakład Doświadczalny | ||
Konstruktor | |||
Typ | szybowiec szkolny | ||
Konstrukcja | drewniana | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 29 listopada 1970 | ||
Liczba egz. | 3 | ||
Dane techniczne | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 15,9 m | ||
Wydłużenie | 12,9[1] | ||
Długość | 8,5 m | ||
Wysokość | 1,87 m | ||
Powierzchnia nośna | 19,8 m² | ||
Profil skrzydła | FX-61-163 (u nasady) | ||
Masa | |||
Własna | 335 kg | ||
Startowa | 540 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość minimalna | 60 km/h | ||
Prędkość dopuszczalna | 220 km/h | ||
Prędkość min. opadania | 0,82 m/s (74 km/h) | ||
Doskonałość maks. | 27,4 (84 km/h) | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
|
SZD-35 Bekas – polski, dwumiejscowy szybowiec szkolny przeznaczony do podstawowego szkolenia pilotów jak również do wykonywania samodzielnych lotów, podstawowej akrobacji, lotów bez widoczności ziemi, lotów żaglowych i zboczowych. Skonstruowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej.
Historia
Szybowiec powstał na zamówienie aeroklubu Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Miał to być szybowiec, na którym mogliby latać piloci mający już doświadczenie w pilotowaniu szybowców SZD-30 Pirat, których wiele wyeksportowano do NRD. Szybowiec opracował zespół konstruktorów pod kierownictwem inżyniera Józefa Niespała w 1968 roku. W celu przyspieszenia prac oraz z powodów ekonomicznych prace oparto o oprzyrządowanie warsztatowe z innych szybowców budowanych w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym. Wykorzystano również dokumentacje szybowców SZD-9 Bocian, SZD-34 Bocian 3, SZD-12 Mucha 100. W 60% stworzono zupełnie nową dokumentację techniczną, w 20% zachowano istniejącą już dokumentację bez zmian, a w pozostałych 20% oparto się na istniejącej dokumentacji, ale zmodyfikowano ją pod kątem nowej konstrukcji. Gotowy prototyp 29 listopada 1970 roku oblatał pilot doświadczalny Adam Zientek. Próby i naniesione poprawki uczyniły z Bekasa szybowiec w pełni sprawny, wybaczający sporo błędów mniej doświadczonym pilotom. W marcu 1971 roku oblatano drugi prototyp SZD-35. Wybudowano jeszcze trzeci szybowiec przeznaczony do prób statycznych. Z powodu wycofania się z zamówienia niemieckiego importera dalszych prac nad modyfikacją konstrukcji już nie kontynuowano i poprzestano na wybudowaniu trzech egzemplarzy. Jeden z latających egzemplarzy przekazano do użytkowania w Aeroklubie Gliwickim SP-2557, a drugi w Aeroklubie Rzeszowskim.
Konstrukcja
Bekas jest dwumiejscowym, drewnianym, wolnonośnym średniopłatem z klasycznym usterzeniem. Dwudzielne, jednodźwiagrowe skrzydła o trapezowym obrysie, ujemnym skosie 4° i laminarnym profilu z bezszczelinowymi lotkami i płytowymi hamulcami aerodynamicznymi. Na końcówkach skrzydeł zamontowano laminatowe płozy. Kadłub o konstrukcji półskorupowej, przód pokryty laminatem, a część środkowa i tylna sklejką. Koło podwozia zaopatrzone w hamulec, na końcu kadłuba kółko ogonowe. Zamontowany zaczep przedni, dolny oraz hak do startu przy użyciu gumowych lin.
Przypisy
- ↑ Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. SZD-35 Bekas. [dostęp 2011-03-16]. (pol.).
Bibliografia
- Józef Niespał: SZD-35 Bekas. „Skrzydlata Polska”. 34-35/1971, s. 28-29, 22-29 sierpnia 1971. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Szybowiec szkolny SZD-35 Bekas. „Skrzydlata Polska”. 32/1985, s. 10. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Linki zewnętrzne
Fotograficzny Rejestr Szybowców. SZD-35 Bekas.
- p
- d
- e