1 Dywizja Lotnictwa Bombowego
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 31 października 1944 |
Rozformowanie | 1946 |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Michał Martynow |
Organizacja | |
Dyslokacja | Sochaczew |
Rodzaj sił zbrojnych | Lotnictwo |
Rodzaj wojsk | lotnictwo bombowe |
1 Dywizja Lotnictwa Bombowego (1 DLB) – związek taktyczny lotnictwa bombowego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Dywizję sformowano na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa WP z 31 października 1944 jako związek taktyczny 1 Mieszanego Korpusu Lotniczego. Utworzono ją w Mirgorodzie, Kirowogradzie i Kazaniu z przekazanych z Armii Czerwonej trzech pułków lotniczych oraz dowództwa 184 Dywizji Lotnictwa Bombowego. Wiosną dywizja została przebazowana do kraju na lotniska w Sochaczewie i Sannikach[1].
Od chwili sformowania do momentu zakończenia wojny dywizja prowadziła szkolenie bojowe. W walkach nie wzięła udziału[2].
W 1946 dywizję rozformowano pozostawiając 3 pułk lotnictwa bombowego, który przemianowano na 7 pułk bombowców nurkujących[a]
Skład dywizji w 1944
- Dowództwo dywizji
- 3 pułk lotnictwa bombowego
- 4 pułk lotnictwa bombowego
- 5 pułk lotnictwa bombowego
- 40 kompania łączności
- klucz dowództwa dywizji
Stan etatowy dywizji: 1036 żołnierzy. Uzbrojenie: 105 samolotów, w tym: 96 bombowców Pe-2, 1 myśliwiec Jak-1, 1 myśliwiec Jak-7, 7 samolotów łącznikowych Po-2.
Dowództwo dywizji w 1944
- dowódca dywizji - ppłk Michał Martynow
- szef sztabu - ppłk Mikołaj Kulin
Uwagi
- ↑ Rozkaz Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 019/Org. z 22 stycznia z 1946 roku
Przypisy
- ↑ Koliński 1987 ↓, s. 113.
- ↑ Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. s. 77-79.
Bibliografia
- Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07271-X.
- Izydor Koliński, Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo), Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych, Warszawa 1978.
- Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.
- p
- d
- e
Korpusy lotnicze |
|
---|---|
Dywizje lotnicze | |
Pułki lotnicze |
|
Eskadry lotnicze |
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni