13 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1953 |
Rozformowanie | 1957 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | mjr pil. Kazimierz Oleński |
Ostatni | kpt. pil. Bolesław Sierociński |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | Wojska lotnicze |
Skład | Modlin |
13 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego (13 elł) – pododdział lotnictwa łącznikowego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1953 roku, na bazie 44 pułku lotnictwa łącznikowego, sformowano 13 Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego oraz Klucz Lotniczy Warszawskiego Okręgu Wojskowego[a].
Realizując postanowienia Uchwały Rady Ministrów nr 109/57 z 25 marca 1957 roku w sprawie zmniejszenia liczebności sił zbrojnych, dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju do 1 listopada 1957 roku rozformował 13 Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego[b].
Eskadra stacjonowała na lotnisku w Modlinie i użytkowała samoloty Po-2[1].
Dowódcy eskadry
Wykaz dowódców pułków podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 179.
- mjr pil. Kazimierz Oleński (1953 - 1954)
- kpt. pil. Bolesław Sierociński (1954 - 1957)
Uwagi
Przypisy
- ↑ Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 179.
Bibliografia
- Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.
- p
- d
- e
Korpusy lotnicze |
|
---|---|
Dywizje lotnicze | |
Pułki lotnicze |
|
Eskadry lotnicze |