Stanisław Jakimionek
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | 5 grudnia 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 lutego 1945 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1933–1945 |
Siły zbrojne | Armia Czerwona |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca batalionu |
Główne wojny i bitwy |
|
Stanisław Jakimionek (ur. 22 listopada?/5 grudnia 1911 w Kronsztadzie, zm. 13 lutego 1945 w rejonie Nadarzyc) – polski oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie robotniczej, jego ojciec pracował w porcie w Kronsztadzie[1]. Edukację zakończył, na poziomie szkoły powszechnej i pracował jako cieśla. W 1933 roku został powołany do służby wojskowej w Armii Czerwonej. Po ukończeniu kursu oficerskiego w Witebsku, powierzono mu obowiązki dowódcy kompanii. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki nadal był dowódcą kompanii, a od 1943 roku szefem sztabu batalionu w szkole oficerskiej[1].
W maju 1943 roku jako żołnierz narodowości polskiej został skierowany do armii polskiej utworzonej w ZSRR. Powierzono mu dowództwo batalionu, którym dowodził w czasie bitwy pod Lenino[1].
Z 7 pułkiem piechoty przeszedł szlak bojowy przez ziemie polskie. Poległ w czasie walk z armią niemiecką na Wale Pomorskim w rejonie Nadarzyc. Pochowany został na cmentarzu wojskowym założonym obok wsi Nadarzyce[2].
Przypisy
- ↑ a b c Rydłowski 1971 ↓, s. 145.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 147.
Bibliografia
- Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.