Leliwa IV

Leliwa IV (Podlaski, Podlaske, Podleski, Poleski, być może także Pottlacke, Leliwa odmienny) – kaszubski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa.

W polu błękitnym pod półksiężycem z twarzą barkiem do góry złotym, takaż gwiazda. Klejnot: nad hełmem, w koronie godło na opak.

Według Ostrowskiego początek odmiany niewiadomy. Wspomina on o pieczętującej się tym herbem rodzinie Podlaskich na Kaszubach, a także o pieczęci o tym kształcie z XVIII w. Szczęsnego Połońskiego, poborcy nowogrodzkiego^[1].

Oprócz Ostrowskiego, herb wzmiankowali jeszcze autorzy herbarzy: Nowy Siebmacher, Żernicki (Der polnische Adel) oraz Ledebur (Adelslexikon der preussichen Monarchie von...).

Podlaski (Podlaske, Podleski, Podlewski, Poleski, Pollieski, być może też Pottlacke), także z przydomkami Chełm (Elma) i Embden.

Według Ostrowskiego także Połoński^[1].

Herbem identycznym merytorycznie, ale o nieznanych barwach i klejnocie posługiwali się także Zapędowscy z Kaszub.

Drobna rodzina szlachecka ze wsi Podleś koło Kościerzyny. Pierwsza wzmianka z 1570 (Michał, Maciej Polescy w Podlesiu Małym). Kolejne wzmianki z lat 1662 (Jakub Podleski w Borzyszkowach), 1772 (Antoni Podleski w Kiedrowicach). Według Ledebura, rodzina ta jest identyczna z rodziną Pottlacke (Poklat) z ziemi lęborskiej, ale nie jest to pewna informacja.

• Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2007, s. 154, 282. ISBN 978-83-924425-9-2.

• Herb Leliwa IV z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla