Termoremanent manyetizasyon

Magmatik kayaçlar soğuduğu zaman, Dünya'nın manyetik alanından bir thrmoremanent maneyetizasyon (TRM) kazanmıştır. Termoremanent maneyetizasyon (izotermal mıknatıslanmaya bakınız), oda sıcaklığında aynı alana maruz kalırsa, manytetizasyon çok daha büyük olabilir. Bu mıknatıslanma aynı zamanda milyonlarca yıldır önemli bir değişiklik olmadan kalıcı ve çok kararlı olabilir. Termoremanent maneyetizasyon paleomaneyetistlerin, Dünya'nın antik manyetik alanın büyüklüğünü ve yönünü anlamayı mümkün kılan ana nedenidir.^[1]

Erken onbirinci yüzyıl kadar erken zamanlarda, Çinliler demirin, bir parça ısıtılarak mıknatıslanabilir olduğunun farkındaydı ve daha sonra suyun içinde söndürüldü zaman demirin kırmızı ve sıcak olduğunu biliyordu. Dünya'nın alanında  istenilen polariteyi almak için söndürme kısmına odaklanıldı. 1600 yılında William Gilbert, De Magnete adında, manyetizma hakkında titiz bir dizi deneyler bulunduğu bir rapor yayınladı. Onun çalışmasında da, Dünya'nın manyetik alanının, bir çelik çubuğun suda soğutulmasıyla açıklandığından, William Gilbert, Çinlilerin yaptığı bu işin farkında olmuş olabilir.^[2]

20. yüzyılın başlarında, birkaç araştırmacılar magmatik kayaçların, ısıtma olmadan Dünya'nın manyetik alanında edindiği mıknatıslanmanın, çok daha yoğun bir mıknatısanmaya sahip olduğunu gördükten sonra; ve Dünya'nın saha geçmişteki yönünün tersine hareket ettiğini düşünmüşlerdir.^[3]

İdeal TRM her iki yönünü ve yoğunluğunu laboratuvarda süreçler sonucu, ölçülebilir bir şekilde manyetik alana kayıt edilir. Thellier^[4] gösterdiği bu mümkünse eğer, pTRM'i tatmin dört kanun yazmıştır. Varsayalım ki A ve B iki örtüşmeyen sıcaklık aralıkları olsun. Eğer ki bu ${\displaystyle \scriptstyle M_{\text{A}}}$ bir pTRM elde ederek soğutma örneği için gereken oda sıcaklığı, sadece geçiş alanı ${\displaystyle \scriptstyle H}$ üzerinde iken sıcaklık aralığı A'dır.; ${\displaystyle \scriptstyle M_{\text{B}}}$ benzer bir tanımdır. Bu Thellier yasaları ise şunlardırː

• Doğrusal: ${\displaystyle \scriptstyle M_{\text{A}}(H)}$ ve ${\displaystyle \scriptstyle M_{\text{B}}(H)}$, ${\displaystyle \scriptstyle H}$'a her zaman doğru orantılıdır, eğer ki ${\displaystyle \scriptstyle H}$ Dünya'nın manyetik alanından çok büyük değilse.
• Karşılıklılık: ${\displaystyle \scriptstyle M_{\text{A}}}$'nın kaldırılması için ${\displaystyle \scriptstyle A}$ sıcaklığına ısıtılmak gerekir ve ${\displaystyle \scriptstyle M_{\text{B}}}$'nin kaldırılması için de ${\displaystyle \scriptstyle B}$ sıcaklığı gerekir.
• Bağımsızlık: ${\displaystyle \scriptstyle M_{\text{A}}}$ ve ${\displaystyle \scriptstyle M_{\text{B}}}$ birbirinden bağımsızdır.
• Eklenebilirlik Eğer ${\displaystyle \scriptstyle M_{{\text{A}}\cup {\text{B}}}}$ Her iki sıcaklık aralıklarında alan üzerinde çevirerek elde edilir ise, ${\displaystyle \scriptstyle M_{{\text{A}}\cup {\text{B}}}=M_{\text{A}}+M_{\text{B}}}$.

Bu yasalar herhangi örtüşmeyen sıcaklık aralıkları A ve B için basılı tutarsanız, örnek Thellier yasalarını karşılar..^[5]

Fizik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.