Sir
Andrew Wiles
|
---|
|
Doğum | Andrew John Wiles 11 Nisan 1953 (71 yaşında)[1] Cambridge, İngiltere, Birleşik Krallık |
---|
Milliyet | Britanyalı |
---|
Eğitim | King's College School, Cambridge The Leys School[1] |
---|
Mezun olduğu okul(lar) | - Oxford Üniversitesi (MA)
- Cambridge Üniversitesi (PhD)
|
---|
Tanınma nedeni | Yarı kararlı eliptik eğriler için Taniyama-Shimura varsayımının kanıtlanması ve böylece Fermat'ın Son Teoreminin ispatlanması Iwasawa teorisinin temel varsayımının kanıtlanması |
---|
Ödüller | - Whitehead Ödülü (1988)
- Rolf Schock Ödülü (1995)
- Ostrowski Ödülü (1995)
- Fermat Ödülü (1995)
- Wolf Ödülü (1995/6)
- Royal Medal (1996)
- NAS Award in Mathematics (1996)
- Foreign Associate of the National Academy of Sciences (1996)
- Cole Ödülü (1997)
- MacArthur Fellowship (1997)
- Wolfskehl Ödülü (1997)
- IMU Silver Plaque (1998)
- Kral Faysal Uluslararası Bilim Ödülü (1998)
- Shaw Ödülü (2005)
- Abel Ödülü (2016)[2]
- Copley Madalyası (2017)[3]
- De Morgan Madalyası (2019)
|
---|
|
Kariyeri |
---|
Dalı | Matematik |
---|
Çalıştığı kurumlar | - Oxford Üniversitesi
- Princeton Üniversitesi
|
---|
Tez | Reciprocity Laws and the Conjecture of Birch and Swinnerton-Dyer (1979) |
---|
Doktora danışmanı | John Coates[4][5] |
---|
Doktora öğrencileri | - Manjul Bhargava
- Brian Conrad
- Ehud de Shalit
- Fred Diamond
- Ritabrata Munshi
- Karl Rubin
- Christopher Skinner
- Richard Taylor[4]
- Vinayak Vatsal
|
---|
|
|
Sir Andrew John Wiles, KBE, FRS, (d. 11 Nisan 1953), İngiliz matematikçi. Oxford Üniversitesi'nde Royal Society araştırma profesörüdür.
11 Nisan 1953 tarihinde Cambridge - İngiltere'de doğmuştur. 1974 yılında Cambridge Üniversitesi'nde tamamladığı lisans eğitiminin ardından, 1979'da yine aynı okulda doktora çalışmasını yaptı. Hâlen ABD'de Princeton Üniversitesi'nde profesör olarak görev yapmaktadır.
"Herhangi x, y ve z pozitif tamsayıları için, ifadesini sağlayan ve 2'den büyük bir n doğal sayısı yoktur" biçimindeki Fermat'ın Son Teoremi olarak bilinen matematik problemini, 1637 yılında ortaya atılmasından 357 yıl sonra, 1994'te Richard Taylor ile birlikte çözmesiyle ünlenmiştir.
10 yaşındayken yerel halk kütüphanesinde bir matematik kitabında karşılaştığı Fermat'ın Son Teoremi çok ilgisini çekmişti. Belki de matematikçi olmasına yol açan bu problemi çözmek için çalışmaya daha o yıllarda başladı.
Ödülleri
- Schock Ödülü (1995)
- Royal Society of London tarafından verilen Madalya - (1996)
- Cole Ödülü (1996)
- Wolf Ödülü (1996)
- Kral Faysal Ödülü (1998)
- Clay Araştırma Ödülü (1999)
- Britanya İmparatorluğu Şövalyeliği (2000)
- Shaw Ödülü (2005)
- Abel Ödülü (2016)
- Copley Madalyası (2017)
Kaynakça
- ^ a b Anon (2017). ",". Who's Who (online Oxford University Press bas.). A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc. doi:10.1093/ww/9780199540884.013.39819. (üyelik veya Birleşik Krallık halk kütüphanesi üyeliği gereklidir)
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi; natureAbel
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi; Copley
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ a b Mathematics Genealogy Project'te Andrew Wiles
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi; wphd
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
Dış bağlantılar
- Princeton Üniversitesi'nde "Wiles" (PDF). 16 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
|
---|
1970'ler | |
---|
1980'ler | - Henri Cartan / Andrey Kolmogorov (1980)
- Lars Ahlfors / Oscar Zariski (1981)
- Hassler Whitney / Mark Krein (1982)
- Shiing-Shen Chern / Paul Erdős (1983/84)
- Kunihiko Kodaira / Hans Lewy (1984/85)
- Samuel Eilenberg / Atle Selberg (1986)
- Kiyosi Itô / Peter Lax (1987)
- Friedrich Hirzebruch / Lars Hörmander (1988)
- Alberto Calderón / John Milnor (1989)
|
---|
1990'lar | - Ennio de Giorgi / Ilya Piatetski-Shapiro (1990)
- Lennart Carleson / John G. Thompson (1992)
- Mikhail Gromov / Jacques Tits (1993)
- Jürgen Moser (1994/95)
- Robert Langlands / Andrew Wiles (1995/96)
- Joseph Keller / Yakov G. Sinai (1996/97)
- László Lovász / Elias M. Stein (1999)
|
---|
2000'ler | |
---|
2010'ler | - Dennis Sullivan / Shing-Tung Yau (2010)
- Michael Aschbacher / Luis Caffarelli (2012)
- George Mostow / Michael Artin (2013)
- Peter Sarnak (2014)
- James G. Arthur (2015)
- Richard Schoen / Charles Fefferman (2017)
- Alexander Beilinson / Vladimir Drinfeld (2018)
- Jean-Francois Le Gall / Gregory Lawler (2019)
|
---|
2020'ler | - Simon K. Donaldson / Yakov Eliashberg (2020)
- George Lusztig (2022)
- Ingrid Daubechies (2023)
|
---|
|
---|
|
Tam liste 1731–1750 · 1751–1800 · 1801–1850 · 1851–1900 · 1901–1950 · 1951–2000 · 2001–günümüz |
|
---|
- Abbas Bahri / Kenneth Ribet (1989)
- Jean-Louis Colliot-Thélène (1991)
- Jean-Michel Coron (1993)
- Andrew Wiles (1995)
- Michel Talagrand (1997)
- Fabrice Béthuel / Frédéric Hélein (1999)
- Richard Taylor / Wendelin Werner (2001)
- Luigi Ambrosio (2003)
- Pierre Colmez / Jean-François Le Gall (2005)
- Chandrashekhar Khare (2007)
- Elon Lindenstrauss / Cédric Villani (2009)
- Manjul Bhargava / Igor Rodnianski (2011)
- Camillo De Lellis / Martin Hairer (2013)
- Laure Saint-Raymond / Peter Scholze (2015)
- Simon Brendle / Nader Masmoudi (2017)
- Alexei Borodin / Maryna Viazovska (2019)
- Fernando Codá Marques / Vincent Pilloni (2021)
|
Institut de Mathématiques de Toulouse tarafından iki yılda bir verilmektedir. |
Schock Ödülü sahipleri |
---|
Felsefe & mantık | |
---|
Matematik | - Elias M. Stein (1993)
- Andrew Wiles (1995)
- Mikio Sato (1997)
- Yuri I. Manin (1999)
- Elliott H. Lieb (2001)
- Richard P. Stanley (2003)
- Luis Caffarelli (2005)
- Endre Szemerédi (2008)
- Michael Aschbacher (2011)
- Yitang Zhang (2014)
- Richard Schoen (2017)
- Ronald Coifman (2018)
- Nikolai G. Makarov (2020)
- Jonathan Pila (2022)
|
---|
Müzik | - Ingvar Lidholm (1993)
- György Ligeti (1995)
- Jorma Panula (1997)
- Kronos Quartet (1999)
- Kaija Saariaho (2001)
- Anne Sofie von Otter (2003)
- Mauricio Kagel (2005)
- Gidon Kremer (2008)
- Andrew Manze (2011)
- Herbert Blomstedt (2014)
- Wayne Shorter (2017)
- Barbara Hannigan (2018)
- György Kurtág (2020)
- Víkingur Ólafsson (2022)
|
---|
Görsel sanatlar | |
---|