Şeyhilik
İsnâaşeriyye
İnanç esasları
- Tektanrıcılık
- Kıyamet
- Adalet
- Melekler
- Peygamberlik
- İmamet
Diğer esaslar
- Muhammed'in varisleri
- Aşure Günü
- Şefaat
- Gayba
- Din adamlığı
- Deliller
- İctihad
- Taklid
- Akıl
- İrfan
- Mehdeviyet
İbadetler ve inançlar
Fikir kaynakları
- Caferi fıkhı
- Büyük Ayetullah
- Ayetullah
- liste
- Hüccet
- Müctehid
Tarikatlar ve mezhepler
Hadis külliyatı
- Nehсü'l Belâga
- Sahife-i Seccadiye
- El-Kâfi
- Men lâ Yahzuruhu'l-Fakih
- Tehzîbü'l-Ahkâm
- el-İstibsar
- Bihar'ul-Envar
- İbn Keys'in Kitabı
- Hakku'l-Yakîn
- Vesailü'l-Şia
- Mefatihu'l-Cinan
Diğer
- Eleştiri
- Hüseyniye
- Fatıma Mushafı
- g
- t
- d
Makale serilerinden |
Şiilik |
---|
|
|
Kutsal kadınlar
|
|
Şeyhî (Arapça: الشيخية al Shaikhīyya, Farsça: شيخی Shaikhī), Caferiliğin müctehidi Şeyh Ahmed'in teolojisine bağlı ekol.
"Şeyhîlik", 19. yüzyıl başlarında Kaçarlar döneminde yayılarak, Bâbîlik ile Bahâîlik dinlerinin oluşumuna yol açan bir Şiî fıkıh ekôlü olmuştur.
Bâbîlik ve Bahâîlik ile olan alâkası
Babiler ve daha sonra da Bahailer önce Bab'a daha sonra da Bahaullah'a yol hazırlayan Şeyhiliği kendi hareketlerinin ruhani ataları olarak kabul ederler. Bu görüşe göre Şeyhîlik kendi eskatolojik amacından daha uzun yaşamış olup, bundan böyle artık onlarla alâkalı değildir.[1]
Kaynakça
İslam ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |