Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego

Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego – grupa przewlekłych idiopatycznych zaburzeń przebiegających z objawami ze strony przewodu pokarmowego, którym nie towarzyszą odchylenia w badaniach dodatkowych (np. w badaniach laboratoryjnych, obrazowych, endoskopowych) ani zmiany morfologiczne w narządach. Nieprawidłowości w badaniach dodatkowych nie stwierdza się mimo stosowania najnowocześniejszych metod diagnostycznych, z zachowaniem maksymalnej staranności lekarzy oraz innych pracowników ochrony zdrowia[1].

Pojęcie "patologii czynnościowej" wprowadzone zostało do słownictwa medycznego w 1931 przez Gustava von Bergmanna. W 1990 zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego po raz pierwszy sklasyfikowano, ujednolicono ich nazewnictwo i kryteria diagnostyczne. W 2006 zaburzenia te ujęto w nowej klasyfikacji zwanej kryteriami rzymskimi III.

Przypisy

  1. ↑ Leszek Paradowski: Słowo wstępne. W: Leszek Paradowski (red.): Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego. Wrocław: Cornetis sp. z o.o., 2007, s. 13–4. ISBN 83-919540-8-0.

Bibliografia

  • Leszek Paradowski (red): Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego. Wrocław: Cornetis sp. z o.o., 2007. ISBN 83-919540-8-0.
  • Choroby czynnościowe przewodu pokarmowego. Wytyczne rzymskie III.. „Medycyna Praktyczna”. 8/2007 (wydanie specjalne), 2007. Kraków: Medycyna Praktyczna. ISSN 0867-499X. (pol.). 
  • Rome III Diagnostic Criteria for Functional Gastrointestinal Disorders. romecriteria.org, 2006. s. 885–97. [dostęp 2009-09-12]. (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.