Złotopióry
Galbulidae[1] | |||
Vigors, 1825 | |||
Przedstawiciel rodziny – samiec złotopióra rudosternego (Galbula ruficauda) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | złotopióry | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Galbula Brisson, 1760 | |||
Rodzaje | |||
| |||
| |||
|
Złotopióry[2], złotkowate, złotki, jakamary[3], żakamary[4] (Galbulidae) – rodzina ptaków z rzędu dzięciołowych (Piciformes).
Zasięg występowania
Rodzina obejmuje gatunki zamieszkujące polany w tropikalnych lasach deszczowych, zarośla na obrzeżach lasów i brzegi zbiorników wodnych, porośniętych drzewami i krzakami. Występują od Ameryki Południowej do Meksyku[5].
Charakterystyka
Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
- długość ciała 12–30 cm
- ciało smukłe o krótkich nogach i skrzydłach oraz długim ogonie
- duża głowa o długim, cienkim dziobie
- polują na owady, które łapią w locie
- składają 2–4 jaja
- żyją samotnie lub w parach
- gnieżdżą się w wykopanych w przybrzeżnej skarpie tunelach, czasami także w kopcach termitów.
Systematyka
Klasyfikacja
Do rodziny należą następujące rodzaje[2]:
- Galbalcyrhynchus Des Murs, 1845
- Brachygalba Bonaparte, 1854
- Jacamaralcyon Lesson, 1830 – jedynym przedstawicielem jest Jacamaralcyon tridactyla (Vieillot, 1817) – złotopiór trójpalczasty
- Galbula Brisson, 1760
- Jacamerops Lesson, 1830 – jedynym przedstawicielem jest Jacamerops aureus (Statius Müller, 1776) – złotopiór wielki
Przypisy
- ↑ Galbulidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Galbulidae Vigors, 1825 – złotopióry – Jacamars (wersja: 2015-09-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-11-28].
- ↑ Gromada: Ptaki Aves. W: Władysław Zamachowski, Adam Zyśk: Strunowce (Chordata). Podręcznik zoologii dla studentów. Kraków: Wydawnictwo Naukowe WSP, 1997, s. 393. ISBN 83-86841-92-3.
- ↑ Przemysław Busse (red.): Mały słownik zoologiczny. Ptaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 376 (tom II). ISBN 83-214-0563-0.
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Jacamars (Galbulidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.galbul2.01. [dostęp 2020-06-17]. (ang.).
- PWN: 4001776
- Britannica: animal/jacamar
- БРЭ: 4925074
- SNL: jakamarer
- DSDE: glansfugle