Wyspa Świętej Katarzyny
Kontynent | Ameryka Południowa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Brazylia | ||
Akwen | Ocean Atlantycki | ||
Powierzchnia | 424,4 km² | ||
Najwyższy punkt | 532 m n.p.m. | ||
Populacja (2014) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Położenie na mapie Santa Catarina | |||
Położenie na mapie Brazylii | |||
27°33′06″S 48°28′44″W/-27,551667 -48,478889 | |||
|
Wyspa Świętej Katarzyny (port. Ilha de Santa Catarina) – wyspa u wybrzeży Brazylii w stanie Santa Catarina, w południowo-wschodniej części kraju.
Wyspa jest położona równolegle do wybrzeża kontynentu, ma długość ok. 54 km i największą szerokość 18 km. Poprzez cieśninę o szerokości ok. 500 m jest połączona ze stałym lądem dwoma mostami, które są zlokalizowane w stolicy regionu – Florianopolis.
Geologicznie wyspa należy do przybrzeżnych łańcuchów Serra do Mar i Serra Geral, jej teren jest w większości górzysty, pokryty tropikalną dżunglą, z najwyższym punktem Ribeirão da Ilha o wysokości 532 m. Wschodni brzeg wyspy jest płaski, istnieją tu laguny, jeziora przybrzeżne i plaże. Środkową część wybrzeża od strony zachodniej pokrywa roślinność namorzynowa, która jest chroniona w rezerwacie Marinha do Pirajubaé u ujścia rzeki Tavares[1].
Wyspa jest popularnym regionem turystycznym Brazylii z uwagi na ciepły, subtropikalny klimat, piękne plaże, przyrodę i możliwość uprawiania sportów wodnych. Znajduje się tu port lotniczy z połączeniami do kilku miast w Brazylii[2].