Wodoryjki

Wodoryjki
Nectogalini
J. Anderson, 1879[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – rzęsorek mniejszy (Neomys anomalus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

owadożery

Podrząd

Erinaceota

Rodzina

ryjówkowate

Podrodzina

ryjówki

Plemię

wodoryjki

Typ nomenklatoryczny

Nectogale Milne-Edwards, 1870

Synonimy
  • Hydrosoridae[a] Anonim, 1838[2]
  • Nectogalinae[b] J. Anderson, 1879[1]
  • Crossopinae[c] Milne-Edwards, 1872[3]
  • Nectogaleæ: Trouessart, 1879[4]
  • Crossopeæ: Trouessart, 1879[5]
  • Crossopodes: Winge, 1917[6]
  • Soriculi[d] Winge, 1917[6]
  • Soriculini: Kretzoi, 1965[7]
  • Neomyini[e] Repenning, 1967[8]
  • Nectogalini: McKenna & Bell, 1997[9]
Rodzaje

10 rodzajów (w tym 3 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies

Wodoryjki[10] (Nectogalini) – plemię ssaków z podrodziny ryjówek (Soricinae) w obrębie rodziny ryjówkowatych (Soricidae).

Występowanie

Plemię obejmuje gatunki występujące w Eurazji[11][12].

Systematyka

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[13][11][10]:

  • Pseudosoriculus Abramov, Bannikova, Chernetskaya, Lebedev & Rozhnov, 2017 – jedynym przedstawicielem jest Pseudosoriculus fumidus (O. Thomas, 1913 – ryjóweczka okopcona
  • Episoriculus Ellerman & Morrison-Scott, 1966 – ryjóweczka
  • Chodsigoa Kastchenko, 1907 – chinosorek
  • Soriculus Blyth, 1854 – ryjóweczek – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Soriculus nigrescens (J.E. Gray, 1842) – ryjóweczek himalajski
  • Neomys Kaup, 1829 – rzęsorek
  • Chimarrogale J. Anderson, 1877 – wodosorek
  • Nectogale Milne-Edwards, 1870 – wodoryjek

Opisano również rodzaje wymarłe[12][14]:

  • Asoriculus Kretzoi, 1959[15]
  • Neomysorex Rzebik-Kowalska, 1981[16] – jedynym przedstawicielem był Neomysorex alpinoides (Kowalski, 1956)
  • Nesiotites Bate, 1945 – wysposorek

Uwagi

  1. ↑ Typ nomenklatoryczny: Hydrosorex Duvernoy, 1835 (= Neomys Kaup, 1829).
  2. ↑ Takson pierwotnie zdefiniowany w randze podrodziny.
  3. ↑ Typ nomenklatoryczny: Crossopus Wagler, 1832 (= Neomys Kaup, 1829).
  4. ↑ Typ nomenklatoryczny: Soriculus Blyth, 1854.
  5. ↑ Typ nomenklatoryczny: Neomys Kaup, 1829.

Przypisy

  1. ↑ a b J. Anderson: Anatomical and zoological researches: comprising an account of the zoological results of the two expeditions to western Yunnan in 1868 and 1875; and a monograph of the two cetacean genera, Platanista and Orcella. Cz. 1. London: B. Quaritch, 1879, s. 149. (ang.).
  2. ↑ L. Jenys. Farther remarks on the British Shrews, including the distinguishing Characters of two Species previously confounded. „Annals of natural history”. 1, s. 427 (przypis), 1838. (ang.). 
  3. ↑ A. Milne-Edwards: Memoiré sur le faune mammalogique du Tibet oriental et principalement de la principauté de Moupin. W: H. & A. Milne-Edwards: Recherches pour servir à l’histoire naturelle des mammifères: comprenant des considérations sur la classification de ces animaux. T. 1: Texte. Paris: G. Masson, 1868–1874, s. 257. (fr.).
  4. ↑ Trouessart 1879 ↓, s. 255.
  5. ↑ Trouessart 1879 ↓, s. 263.
  6. ↑ a b H. Winge. Udsigt over Insektædernes indbyrdes Slægtskab. „Videnskabelige Meddelelser fra Dansk naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn”. 68, s. 139, 1917. (szw.). 
  7. ↑ M. Kretzoi. Drepanosorex – neu definiert. „Vertebrata Hungarica”. 7 (1-2), s. 123, 1965. (niem.). 
  8. ↑ Ch.A. Repenning. Subfamilies and genera of the Soricidae. „United States Geological Survey Professional Paper”. 565, s. 45, 1967. (ang.). 
  9. ↑ M.C. McKenna & S.K. Bell: Classification of mammals above the species level. Nowy Jork: Columbia University Press, 1997, s. 290. ISBN 978-0-231-11013-6. (ang.).
  10. ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 71-72. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  11. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 42–46. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  12. ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Tribe Nectogalini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-04].
  13. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-23]. (ang.).
  14. ↑ J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Nectogalini Anderson, 1879, Hesperomys project (Version 23.3.0), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-03-22]  (ang.).
  15. ↑ M. Kretzoi. Insectivoren, Nagetiere und Lagomorphen der jungstpliozänen Fauna von Csarnóta im Villányer Gebirge (Südungarn). „Vertebrata Hungarica”. 1 (2), s. 239, 1959. (niem.). 
  16. ↑ B. Rzebik-Kowalska. The Pliocene and Pleistocene Insectivora (Mammalia) of Poland. IV. Soricidae: Neomysorex n. gen. and Episoriculus Ellerman et Morrison-Scott 1951. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 25 (8), s. 228, 1981. (ang.). 

Bibliografia

  • É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3e série. 7, s. 224–285, 1879. (fr.). 
Identyfikatory zewnętrzne (takson):