Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
Ilustracja
Logo w Kamińsku
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

1962

Zasięg

Polska

Prezes

Paweł Błasiak

Nr KRS

0000050111

Data rejestracji

08 listopada 2001

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe”
Ziemia52°12′05″N 21°01′49″E/52,201300 21,030300
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
II Krajowy Zjazd WOPR w Warszawie (listopad 1973)
Ratownicy WOPR w Pobierowie, 2006
Ratownicy WOPR na Wiśle w Toruniu
WOPR z Tomaszowa Mazowieckiego, podczas kwesty na Wielką Orkiestrę Światecznej Pomocy (styczeń 2020)

Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (WOPR) – jest federacją zrzeszającą jednostki wojewódzkie i jednostki WOPR zajmujące się wykonywaniem zadań związanych z ratownictwem wodnym[1]. WOPR jest polskim związkiem sportowym w dyscyplinie: ratownictwo wodne (Lifesaving[2])

Historia WOPR

WOPR jest specjalistycznym stowarzyszeniem o zasięgu ogólnokrajowym, powstałym na podstawie zarządzenia nr 74 Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej z dnia 11 kwietnia 1962 roku, uzyskało osobowość prawną 9 października 1967 roku na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych. Jednostki WOPR są jednostkami współpracującymi z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego[3].

Do 2012 WOPR posiadała uprzywilejowaną pozycję w ratownictwie, należąc – wraz z GOPR i TOPR – do trzech wyróżnionych specjalistycznych organizacji ratowniczych[4]. Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 roku o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (obowiązująca od 1 stycznia 2012) zrównała w prawie wszystkie podmioty wykonujące zadania w zakresie ratownictwa wodnego[5]. Warunkiem koniecznym jest uzyskanie zgody MSW/MSWiA. Doprowadziło to do znacznego wzrostu liczby organizacji, których zostało zarejestrowanych ponad 100 (120 – stan na 2018 rok)[6].

WOPR jest członkiem International Life Saving – międzynarodowej organizacji zrzeszającej ratowników. Ponadto od listopada 2015 roku zrzeszyło się w ramach Federacji Organizacji Proobronnych.[potrzebny przypis]

Działalność WOPR była do roku 2012 współfinansowana ze środków Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Od 11 lipca 2024 roku WOPR jest również polskim związkiem sportowym w dyscyplinie ratownictwo wodne i jako pzs ma uprawnienia do powoływania Reprezentacji Polski, organizacji Mistrzostw Polski, Pucharu Polski, Ligi Ratownictwa Wodnego i ustalania zasad współzawodnictwa w tej dyscyplinie sportu. Na dzień 11 lipca 2024 roku ponad 400 członków WOPR posiadało licencję zawodnika umożliwiającą starty zawodach krajowych i międzynarodowych.

Dzień Ratownika jest obchodzony 29 czerwca.

Stopnie w WOPR

Ratownik WOPR na plaży w Dziwnówku, 2006

Stopnie ratownicze WOPR zostały sklasyfikowane w Uchwale nr 5/6/09 Prezydium Zarządu Głównego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR[7]. Po wejściu w życie w 2012 roku ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych jest tylko jedno obowiązujące uprawnienie – Ratownik wodny, które zastąpiło wszystkie dotychczasowe uprawnienia z zakresu ratownictwa wodnego[a][5], jednakże Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe zachowało nadal swoje dotychczasowe stopnie, które od tej pory należy traktować jako wewnętrzną hierarchię organizacji (potwierdzenie zachowania tychże stopni można znaleźć m.in. w uchwale ZG WOPR z dnia 28 marca 2015 r.)[8]. Regulacje ustawy i Rozporządzenia MSWiA zostały zawarte w zasadach zdobywania stopni WOPR.

Ochotnicze

  • Młodszy ratownik WOPR – można uzyskać od 12. roku życia. Zajęcia wyłącznie na pływalni mające charakter przygotowania do przyszłej pracy młodego człowieka. Nie uprawnia do pracy w charakterze ratownika.
  • Ratownik WOPR – można uzyskać od 15. roku życia. Zajęcia są realizowane na pływał;ni i wodach otwartych i obejmują pełny zakres umiejętności ratowniczych. Nie uprawnia do pracy w charakterze ratonika.

Zawodowe

Poniższe stopnie można zdobyć po ukończeniu 18 roku życia, uzyskaniu wcześniej uprawniania ratownika wodnego zgodnie z rozporządzeniam MSWiA, odbyciu właściwej praktyki jako ratownik wodny oraz po zaliczeniu kursu na dany stopień. Stopnie WOPR upoważniają do wystąpienia do International Life Saving Federation o wydanie certyfikatów międzynarodowych:

  • Ratownik wodny pływalni – International Pool Lifeguard: uprawniony do samodzielnej pracy i kierowania zespołem ratowników na pływalniach otwartych i krytych.
  • Ratownik wodny śródlądowy – International Inland Water Lifeguard - uprawniony był do samodzielnej pracy i kierowania zespołem ratowników na kąpieliskach śródlądowych.
  • Ratownik wodny morski – International Surf Lifeguard - uprawniony do samodzielnej pracy i kierowania zespołem ratowników na kąpieliskach morskich.
  • Starszy ratownik wodny – najwyższy stopień ratowniczy. Obligatoryjnie posiada wszystkie stopnie zawodowe (RWP, RWS, RWM).

Instruktorskie

  • Młodszy Instruktor WOPR – wymagany stopień ratowniczy Starszego Ratownika WOPR. Uprawniony do asystowania przy prowadzeniu kursów szkoleniowych do stopnia RWP, RWS i RWM oraz szkolenia na stopień Młodszy Ratownik WOPR.
  • Instruktor WOPR – wymagany stopień ratowniczy Starszego Ratownika WOPR. Uprawniony do asystowania na wszyskich kursach prowadzenia kursów szkoleniowych do stopnia RWP, RWS i RW.
  • Instruktor-Wykładowca WOPR – uprawniony był do pracy w ratownictwie oraz do prowadzenia kursów szkoleniowych wszystkich stopni.

Kwalifikacje zawodowe w ratownictwie wodnym określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych[9][10]

Obowiązuje od 2012 roku.

  1. Ratownik wodny – rozumie się przez to osobę posiadającą wiedzę i umiejętności z zakresu ratownictwa i technik pływackich oraz inne kwalifikacje przydatne w ratownictwie wodnym i spełniającą wymagania określone w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zatrudnioną lub pełniącą służbę w podmiocie uprawnionym do wykonywania ratownictwa wodnego lub będącą członkiem tego podmiotu;
  2. Instruktor ratownictwa wodnego – osoba (Ratownik wodny) posiadająca uprawnienia do prowadzenia, szkoleń i egzaminowania.

Ślubowanie ratownika WOPR

Ja, ratownik Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, przyjmuję za swoje godło niebieski krzyż i złotą kotwicę. Ślubuję, dopóki zdrów będę i sił mi wystarczy, bez względu na warunki: rzetelnie wypełniać obowiązki ratownika WOPR, ratować osoby, którym zagraża niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na wodach, dbać o sprawność i doskonalić umiejętności ratownika WOPR, wszelką wiedzą i doświadczeniem wytrwale przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa na polskich wodach.

Rota ślubowania ratownika WOPR ustalona uchwałą Zarządu Głównego 4 grudnia 2005[11]:

Ja, ratownik Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, przyjmuję za swoje godło „niebieski krzyż i złotą kotwicę” – przyrzekam sumiennie i w pełnym poczuciu odpowiedzialności moralnej wypełniać swoje obowiązki społeczne. Dopóki zdrów będę, bez względu na pogodę, porę dnia i nocy przez okres całego roku pośpieszę z pomocą ludziom, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie utraty życia w wodzie. Wszystkie swe siły i umiejętności wykorzystam dla zmniejszenia nieszczęśliwych wypadków utonięć, nie zapominając, że od mojej postawy zależne może być życie ludzkie.

Treść Przyrzeczenia Ratownika WOPR sprzed 2005:

Uwagi

  1. Jednak w myśl art. 41 ust. 1 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych osoby, które uzyskały uprawnienia ratownika z zakresu ratownictwa wodnego na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują swoje uprawnienia.

Przypisy

  1. Statut Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Warszawa, dnia 6 grudnia 2003 r.
  2. GG. Pope GG., Experience Report for WOPR [online], 6 kwietnia 2010 [dostęp 2024-09-03] .
  3. Dz.U. z 2024 r. poz. 652
  4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych, warunków ich wykonywania przez inne organizacje ratownicze oraz rodzaju i wysokości świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym w związku z udziałem w akcji ratowniczej. (Dz.U. z 2002 r. nr 193, poz. 1624)
  5. a b USTAWA z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 147)
  6. Podmioty uprawnione do wykonywania zadań ratownictwa górskiego i wodnego. 2015-11-19.
  7. UCHWAŁA Nr 5/6/09 PREZYDIUM ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR. [dostęp 2015-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 listopada 2015)].
  8. Uchwała nr 21/X/2015 ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 28 marca 2015 roku w sprawie uchwał i decyzji w Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym.
  9. Źródło: USTAWA z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych.
  10. Źródło: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych) z dnia 27 lutego 2012 r.
  11. Ślubowanie ratownika WOPR. [dostęp 2007-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-23)].

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
  • Oficjalna strona. zgwopr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
  • p
  • d
  • e
Główne służby alarmowe
Dodatkowe służby alarmowe
Lokalne służby alarmowe