Wiluj
Progi na Wiluju | |||
Kontynent | Azja | ||
---|---|---|---|
Państwo | Rosja | ||
Lokalizacja | Jakucja, Kraj Krasnojarski | ||
Rzeka | |||
Długość | 2650 km | ||
Powierzchnia zlewni | 454 tys. km² | ||
Średni przepływ | 1480 m³/s (u ujścia) | ||
Źródło | |||
Miejsce | Wyżyna Środkowosyberyjska | ||
Współrzędne | 65°58′41″N 103°30′49″E/65,978056 103,513611 | ||
Ujście | |||
Recypient | Lena | ||
Współrzędne | 64°22′38″N 126°24′54″E/64,377222 126,415000 | ||
Położenie na mapie Jakucji | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
|
Wiluj (ros. Вилюй) – rzeka w Rosji; w Jakucji i Kraju Krasnojarskim; lewy (i zarazem najdłuższy) dopływ Leny. Długość 2650 km; powierzchnia dorzecza 454 tys. km²; średni roczny przepływ u ujścia 1480 m³/s.
Źródła na Płaskowyżu Wilujskim (część Wyżyny Środkowosyberyjskiej) w okolicach miejscowości Ekonda; płynie w kierunku wschodnim. W górnym biegu płynie wąskim korytem o kamienistym dnie; w środkowym biegu przepływa przez Wilujski Zbiornik Wodny i zaporę Wilujskiej Elektrowni Wodnej; w dolnym biegu płynie po Nizinie Środkowojakuckiej, miejscami szeroko się rozlewając. W dorzeczu złoża diamentów (Mirny), węgla kamiennego, gazu ziemnego, soli kamiennej.
Główne dopływy: Czona (prawy); Ygyatta, Zagadka[1] Marcha, Kosmos [2] Tiukian, Lazerny [3], Tiung (lewe).
Większe miasta położone nad rzeką: Wilujsk, Niurba.
Zamarza od października do maja; żeglowna na odcinku 1317 km (od ujścia rzeki Oczczuguj-Botuobuja); obfituje w ryby (jesiotr, nelma, czyr, tajmień).
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Fragment górnego biegu Wiluja – zdjęcie satelitarne z Google Maps
- Ujście Wiluja do Leny – zdjęcie satelitarne z Google Maps
- PWN: 3996432
- Britannica: place/Vilyuy-River
- БРЭ: 1914472
- SNL: Viljuj