Wieżowiec Gazowni Łódzkiej
Ten artykuł od 2020-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
 Biurowiec w 2011 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Adres | ul. Uniwersytecka 2/4 | ||
| Architekt | Andrzej Szurmak (przebudowa) | ||
| Wysokość całkowita | 70 m | ||
| Wysokość do dachu | 52 m | ||
| Kondygnacje | 14 | ||
| Ukończenie budowy | lata 60. | ||
Położenie na mapie Łodzi  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||
 51°46′23,82″N 19°28′22,93″E/51,773283 19,473036 | |||
| |||
Wieżowiec Gazowni Łódzkiej – budynek znajdujący się przy ul. Uniwersyteckiej 2/4 w Łodzi. Powstał w latach 60. według projektu krakowskiego architekta Władysława Bryzka. Ma 52 metry wysokości (a łącznie z antenami ok. 70 m) i liczy 14 kondygnacji.
Historia
Budynek pierwotnie należał do Biura Projektów Chemitex. Był to 13-piętrowy gmach z parterem częściowo wspartym na betonowych kolumnach z charakterystyczną rurą, która stała się symbolem budynku, przez co często w potocznej mowie odkreślano go jako gmach "pod rurą".
Na początku lat 90. został zakupiony przez Gazownie Łódzką (Chemitex wynajmuje obecnie tylko dwa piętra). W 1996 roku nowy właściciel ogłosił konkurs na modernizację obiektu. Wygrało łódzkie biuro projektowe Architekton należące do Andrzeja Szurmaka, Ryszarda Zawieruchy i Leszka Rymkiewicza.
W 1998 rozpoczęto przebudowę wieżowca, którego generalnym wykonawcą zostało Leszczyńskie Przedsiębiorstwo Budowlane. Remont trwał rok. Biurowiec oddano do użytku w grudniu 1999 r.
Wygląd wieżowca uległ znaczniej zmianie. Budynek zyskał szklaną elewacje. Charakterystyczna rura ocalała, choć nie widać jej już z ulicy, została zabudowana. Na górnych piętrach został dodany wykusz, fasada ostatniego piętra została zaokrąglona, a nowe okna tworzą obecnie szczelną elewacje i nie można ich już otwierać.
