Wiadukt Gabriela Narutowicza

Wiadukt Gabriela Narutowicza

Widok od strony zachodniej
Poprzednie nazwy	Wiadukt Obornicki
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Poznań
Miejscowość	Suchy Las
Podstawowe dane
Przeszkoda	północny odcinek kolei obwodowej (395)
Długość	286 m
Szerokość: • jezdni • chodników • dróg rowerowych	8 m 5 m 5 m
Dopuszczalna masa pojazdu:	40 t
Data budowy	1974[1]
Data zburzenia	2001[1]
Data odbudowy	2003
Położenie na mapie Poznania Wiadukt Gabriela Narutowicza
Położenie na mapie Polski Wiadukt Gabriela Narutowicza
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Wiadukt Gabriela Narutowicza
52°27′52,85″N 16°53′19,13″E/52,464681 16,888647

Wiadukt Gabriela Narutowicza – wiadukt drogowy nad linią kolejową nr 395 (obwodnicą i stacją towarową Poznań Piątkowo), w granicach Poznania (dzielnica Stare Miasto) oraz Suchego Lasu.

Wiadukt Gabriela Narutowicza był pierwszym w Poznaniu obiektem inżynieryjnym o konstrukcji podwieszanej. Znajduje się w ciągu ul. Obornickiej. Jego patronem jest Gabriel Narutowicz – pierwszy Prezydent Polski. Obecną nazwę nadano na mocy Uchwały Rady Miasta Poznania z 27 maja 2003 roku^[2].

Ma długość całkowitą 286 m i nośność 40 ton. W jego skład wchodzą dwa pasy jezdni o szerokości 8 m oraz dwie 2,5-metrowe drogi pieszo-rowerowe. Nocą jest podświetlony.

Wiadukt jest punktem końcowym drogi wojewódzkiej nr 433. W latach 1986–2014 był częścią drogi krajowej nr 11, a jeszcze wcześniej stanowił fragment drogi państwowej nr 155.