Węglan miedzi(II)
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | CuCO | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 123,55 g/mol | ||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | 1184-64-1 | ||||||||||||||||||
PubChem | 14452 | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Węglan miedzi(II), CuCO
3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól miedzi na II stopniu utlenienia i kwasu węglowego.
W reakcjach związków miedzi(II) z dwutlenkiem węgla lub węglanami powstaje hydroksowęglan miedzi(II) (tj. zasadowy węglan miedzi(II), CuCO
3·Cu(OH)
2), a nie CuCO
3[1][2], np.:
- 2Cu2+
+ CO
2 + 3H
2O → CuCO
3·Cu(OH)
2↓ + 4H+
W efekcie czysty CuCO
3 nie został dotąd otrzymany (stan na rok 2005)[1][2].
Przypisy
- ↑ a b H. WayneH.W. Richardson H. WayneH.W., Copper Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 7, DOI: 10.1002/14356007.a07_567 (ang.).
- ↑ a b StanisławS. Tołłoczko StanisławS., WiktorW. Kemula WiktorW., Chemia nieorganiczna z zasadami chemii ogólnej, Warszawa: PWN, 1954, s. 426 .
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):
- Britannica: science/cupric-carbonate