Ulica Karmelicka w Krakowie

ulica Karmelicka

Stare Miasto
Widok od Plant na północny zachód.
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Długość	780 m
Przebieg
pl. Inwalidów al. A. Mickiewicza, al. J. Słowackiego ul. H. Siemiradzkiego ul. A. Grabowskiego, ul. Kremerowska ul. P. Michałowskiego, ul. S. Batorego ul. Rajska ul. Garbarska ul. Krupnicza ul. Podwale, ul. J. Dunajewskiego ul. Szewska
Położenie na mapie Krakowa ulica Karmelicka
Położenie na mapie Polski ulica Karmelicka
Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Karmelicka
50°03′58,0″N 19°55′47,9″E/50,066098 19,929985
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Karmelicka – ulica w Krakowie, główna ulica dawnej dzielnicy Piasek. Stanowi przedłużenie ulicy Szewskiej i łączy ją z placem Inwalidów^[1].

Od średniowiecza wiodła tędy droga do Czarnej Wsi i do Łobzowa, w którym mieścił się letni pałac królewski. Obecna zabudowa ulicy pochodzi jednak głównie z XIX wieku. Mieszkali wówczas przy niej m.in. Ambroży Grabowski, Maciej Stęczyński (w kamienicy pod nr 52).

Przy ulicy Karmelickiej znajduje się Park im. Wisławy Szymborskiej. Został on wybudowany w latach 2021–2023 w miejscu, gdzie dotychczas znajdował się parking. Otwarty 2 lipca 2023 roku, w 100. rocznicę urodzin poetki^[2].

• ul. Karmelicka 1 (ul. Dunajewskiego 1) – Dom Strenka, mieściła się tutaj w latach 1908-1926 kawiarnia Jana Bisanza, dzierżawiona następnie przez Bolesława Górskiego. Przeniesiona potem do pałacu Juliana Dunajewskiego przy ul. Dunajewskiego 4. Przed lokalem ustawiony był charakterystyczny szpaler świerków w donicach, który został wymieniony w parodii arii Jontka z Halki Stanisława Moniuszki, śpiewanej w Szopce Zielonego Balonika. Parodia ta dotyczyła ówczesnych sporów młodopolskich, toczonych przez bywalców kawiarni. W Szopce Zielonego Balonika śpiewano następująco:

Szumią jodły u Bisanza,

Szumią niby las,

Czyta se Kafehauspflanza,

Jak mnie zerżnął „Czas”.

Nie mam żalu do Rosnera,

Jeno do ciebie, cholera!

Oj moderna, oj niewierna

Polsko ty Młoda!^[3]

• ul. Karmelicka 4-6 – Teatr Bagatela.
• ul. Karmelicka 12 – dawny ratusz jurydyki Garbary.
• ul. Karmelicka 19 – kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny karmelitów.
• ul. Karmelicka pomiędzy 22 a 28 – Park im. Wisławy Szymborskiej
• ul. Karmelicka 27 – kamienica w której w latach 1938-39 i 1945-55 mieszkał i pracował Xawery Dunikowski o czym informuje tablica pamiątkowa.
• ul. Karmelicka 35 – (na rogu z ul. Batorego) zabytkowa kamienica Pod Pająkiem, zaprojektowana przez Teodora Talowskiego. Na szczycie południowo-zachodniej ściany kamienicy „Pod Pająkiem” znajduje się zegar słoneczny^[4].
• ul. Karmelicka 51 – Dom Erazma Barącza, dawny oddział Muzeum Narodowego.

• 
  Widok ze skrzyżowania z ul. Batorego na południe.
• 
  ... i na północ
• 
  ul. Karmelicka 1 (ul. Dunajewskiego 1)
  Dom Antoniego Strenka (proj. Kazimierz Wyczyński, 1907)
• 
  ul. Karmelicka 5
  Kamienica (proj. Karol Żychoń (?), 1884)
• 
  ul. Karmelicka 4
  Teatr Bagatela
• 
  ul. Karmelicka 6
  Kamienica (proj. Aleksander Biborski, 1891)
• 
  ul. Karmelicka 7
  Kamienica (proj. Karol Scharoch, 1902–1903)
• 
  ul. Karmelicka 9
  Kamienica (proj. Józef Wilczyński, Alfred Kramarski, Jan Peroś, 1910)
• 
  ul. Karmelicka 11
  Kamienica (proj. Zygmunt Luks, 1899)
• 
  ul. Karmelicka 12
  Ratusz jurydyki Garbary (1780)
• 
  ul. Karmelicka 15
  Dom Ambrożego Grabowskiego (po prawej), jaśniejszą kostką zaznaczono, zasypane obecnie koryto rudawskiej Młynówki
• 
  ul. Karmelicka 19
  Kościół Nawiedzenia NMP i klasztor karmelitów od których ulica wzięła nazwę
• 
  ul. Karmelicka pomiędzy 22 a 28
  Park im. Wisławy Szymborskiej
• 
  ul. Karmelicka 27
  Kamienica (proj. Filip Pokutyński, ok. 1875)
• 
  ul. Karmelicka 29
  Pałac Pokutyńskich (proj. Filip Pokutyński, 1875)
• 
  ul. Karmelicka 31
  Kamienica (proj. Teodor Talowski, 1885)
• 
  ul. Karmelicka 35
  Kamienica Pod Pająkiem (proj. Teodor Talowski, 1889)
• 
  ul. Karmelicka 36
  Kamienica (proj. Maksymilian Nitsch, 1871)
• 
  ul. Karmelicka 38
  Kamienica (proj. Władysław Ekielski, ok. 1892)
• 
  ul. Karmelicka 41
  Kamienica (proj. Stefan Ertel, Maksymilian Nitsch, 1871)
• 
  ul. Karmelicka 44
  Kamienica (proj. Tadeusz Stryjeński, Józef Pokutyński, 1895)
• 
  ul. Karmelicka 45
  Kamienica (proj. Jan Zawiejski, 1912)
• 
  ul. Karmelicka 46
  Kamienica (proj. Aleksander Biborski, 1910–1911)
• 
  ul. Karmelicka 50
  Kamienica (proj. Aleksander Biborski (?), 1905)
• 
  ul. Karmelicka 51
  Dom Erazma Barącza
• 
  ul. Karmelicka 53
  Kamienica (proj. Bronisław Müller, 1881)
• 
  ul. Karmelicka 57
  Kamienica (1910)

• Demart – "Kieszonkowy atlas Krakowa" – wydanie z 2007 roku