Ueno Tōshō-gū
Ueno Tōshō-gū | |||
Państwo | Japonia | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Tokio | ||
Typ budynku | chram | ||
Rozpoczęcie budowy | 1627 | ||
Ważniejsze przebudowy | 1651 | ||
Położenie na mapie Tokio | |||
Położenie na mapie Japonii | |||
Położenie na mapie prefektury Tokio | |||
35°42′55,44″N 139°46′14,16″E/35,715400 139,770600 | |||
| |||
Strona internetowa |
Ueno Tōshō-gū (jap. 上野東照宮) – chram[a] shintō w Japonii, w tokijskiej dzielnicy Taitō, na terenie parku Ueno.
Historia i opis
Jest to chram poświęcony siogunom: Ieyasu Tokugawa – założycielowi dynastii siogunów Tokugawa (1543–1616) – Yoshimune Tokugawa (1684–1751) i Yoshinobu Tokugawa (1837–1913)[1]. Chram wraz z otoczeniem jest zarejestrowany jako „ważne dobro kultury”[2].
W 1627 Iemitsu Tokugawa zbudował pierwszy chram na wzgórzu Ueno ku czci swego przodka. W 1651 wzniesiono kolejny, do dzisiaj zachowany budynek chramu. W 1866 spłonęła jedna brama i część korytarzy. Trzęsienie ziemi w Kantō (1923) i II wojna światowa, mimo ogromnych zniszczeń w samym Tokio, nie spowodowały prawie żadnych szkód w chramie.
Wzdłuż drogi do sanktuarium wznosi się 280 kamiennych i 50 brązowych latarni. Budynki chramu zbudowano w ozdobnym stylu gongen-zukuri, zwanym „japońskim barokiem”, z licznymi złoceniami i malowidłami głównie w jaskrawej czerwieni, zieleni i błękicie. Sala kultu (haiden) i właściwe sanktuarium (honden) połączone są krytym przejściem. Chram jest bogato zdobiony, m.in. rzeźbami smoków w stylu chińskim, a wewnętrzne ściany i sufity ozdobione malowidłami z XVI wieku. Na bramie karamon i na ozdobnej „ścianie z oknami kratowymi” (sukibei)[b] wokół chramu, znajduje się ponad 200 rzeźb przedstawiających rośliny i zwierzęta[1][3].
Na południe od wejścia do chramu znajduje się słynny ogród peonii z około 200 odmianami tych kwiatów[2].
Galeria
- Latarnie przed chramem
- Brama w stylu chińskim (karamon)[c]
- Boczna część karamon
- Rzeźba ptaków
- Zwieńczenie kolumny
- Wnętrze Honden
- Haiden
- Haiden
- Honden
- Ogród Peonii
Zobacz też
Uwagi
- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
- ↑ Sukibei (przeźroczysta ściana, ogrodzenie) → jeden z rodzajów tamagaki (ogrodzenia, ściany, płotu) otaczającego chram lub wyznaczającego granice jego świętego terenu.
- ↑ Tego typu bramy określane są często „stylem chińskim”, ale przedrostek kara odnosi się do ozdobnej konstrukcji charakteryzującej się łukowatym okapem dwuspadowego dachu.