U-149 (1940)

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-149 z 1940 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

U-149

Historia
Położenie stępki	25 maja 1940 Deutsche Werke AG, Kilonia
Wodowanie	19 października 1940
Kriegsmarine
Wejście do służby	13 listopada 1940
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 314 t, podwodna 364 t, całkowita 460 t
Długość	43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m)
Szerokość	4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	125 m, 175 m (maks.), 3,95 m (na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość	12,7 w. na powierzchni, 2 7,4 w. w zanurzeniu
Zasięg	5650 Mm przy 8 w. na powierzchni 56 Mm przy 4 w. w zanurzeniu
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga	4 oficerów, 22 podoficerów i marynarzy

U-149 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w listopadzie 1940 roku.

Wykorzystywany głównie jako jednostka szkolna. Podczas jedynego patrolu bojowego zatopił jeden okręt przeciwnika – sowiecki okręt podwodny M-99 (206 t).

Poddany 5 maja 1945 roku na wyspie Helgoland, przebazowany z Wilhelmshaven do Loch Ryan w Szkocji. Zatopiony 21 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight ogniem artyleryjskim niszczyciela ORP „Piorun”.

• U-149. [dostęp 2011-12-26]. (ang.).
• U-149 Typ IID. [dostęp 2011-12-26]. (pol.).
• Marek Twardowski. Operacja „Deadlight”. „Morza, Statki i Okręty”. III (6 (13)), s. 61-70, 1998. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1426-529X.