Typ 1500 (tramwaje w Mediolanie)
Muzealny wagon nr 1503, dostarczony w 1928 r. | |||
Dane ogólne | |||
Kraj produkcji | Włochy | ||
---|---|---|---|
Producent | Breda, Carminati & Toselli, OEFT, OM, OML, Reggiane | ||
Miejsce produkcji | Mediolan | ||
Lata produkcji | 1927–1930 | ||
Dane techniczne | |||
Liczba członów | 1 | ||
Długość | 13 890 mm | ||
Szerokość | 2350 mm | ||
Wysokość | 3230 mm | ||
Masa | 15 000 kg | ||
Rozstaw wózków | 1445 mm | ||
Rozstaw osi w wózkach | 1625 mm | ||
Układ osi | Bo'Bo' | ||
Napięcie zasilania | 600 V | ||
Prędkość maksymalna | 42 km/h | ||
Wnętrze | |||
Liczba miejsc siedzących | 29 | ||
Liczba miejsc ogółem | 130 | ||
Niskopodłogowość | 0% | ||
Wysokość podłogi | 742 mm | ||
|
Typ 1500 – seria 502 wagonów silnikowych mediolańskiego przedsiębiorstwa Azienda Trasporti Milanesi, które jest operatorem miejscowej sieci tramwajowej. Inne oznaczenia brzmią – w oparciu o rok rozpoczęcia produkcji – 1928 lub Ventotto (włoskie określenie liczebnika dwadzieścia osiem), Carrelli (wagon o wózkach napędowych) lub Peter Witt. Te czteroosiowe, czterosilnikowe, wysokopodłogowe wagony jednokierunkowe posiadają nadwozie o konstrukcji drewnianej i hamulce zespolone. Dwa prototypy, którym nadano numery taborowe 1501 i 1502, powstały w latach 1927–1928, a 500 wagonów wytworzonych w ramach produkcji seryjnej zbudowano w latach 1928–1930; otrzymały one numerację z zakresu 1503–2002. Z powodu ich stosunkowo małej pojemności obsługują one linie o niewielkiej liczbie pasażerów: 1, 5, 10, 19 oraz 33.
Historia
Konstrukcja tramwajów serii Ventotto opiera się na wagonach typu Peter Witt, wytwarzanych od 1914 r. w Stanach Zjednoczonych. W procesie produkcji 502 wagonów dla Mediolanu uczestniczyło 6 zakładów. Wózki dostarczyła fabryka FIAT. Poniższa tabela zawiera listę przedsiębiorstw wraz z liczbą wyprodukowanych przez nie egzemplarzy i numerami taborowymi:
Nazwa zakładu | Liczba wagonów | Numery taborowe |
---|---|---|
Società Italiana Carminati & Toselli | 112 | 1501–1612 |
Società Italiana Ernesto Breda | 110 | 1613–1722 |
Officine Meccaniche di Reggio Emilia | 50 | 1723–1772 |
Officine Meccaniche (OM) | 110 | 1773–1882 |
Officine Elettroferroviarie Tallero (OEFT) | 110 | 1883–1992 |
Officine Meccaniche Lodigiane (OML) | 10 | 1993–2002 |
Podobne wagony zostały również zakupione przez miasta: Genua, Neapol, Padwa, Triest, Turyn i Madryt. We Frankfurcie nad Menem około 1930 roku testowano jeden tramwaj serii 1500 z Mediolanu; miasto nie zdecydowało się ostatecznie na zakup tych wagonów.
11 mediolańskich wagonów przekazanych zostało do San Francisco, gdzie skierowano je do obsługi linii F Market & Wharves.
Galeria
- Wagon nr 2000 jeszcze w 2009 r. posiadał pomarańczowe malowanie z lat 70. XX wieku
- Wygląd wózka tramwaju
- Wnętrze tramwaju
- Pulpit w kabinie motorniczego
- Wagon nr 1661. Sierpień 2019
Przypisy
- ↑ ATM: schede tecniche materiale tranviario (1994) 1 - Stagniweb [online], stagniweb.it [dostęp 2024-04-26] .
Bibliografia
- Giovanni Cornolò, Giuseppe Severi: Tram e tramvie a Milano. 1840–1987. Mediolan: Azienda Trasporti Municipali, 1987.
- Guido Boreani: Un tram che si chiama Milano. Il tram tipo 1928 dalle origini ai giorni nostri storia e tecnica. Cortona: Calosci, 1995. ISBN 88-7785-113-9.
Linki zewnętrzne
- www.milanotram.com
- Galeria zdjęć na stronie www.railfaneurope.net
- Opis na stronie digilander.libero.it (wł.)