Twierdzenie o dedukcji

Twierdzenie o dedukcji – jeżeli A {\displaystyle A} jest zdaniem oraz B Cn L ( X { A } ) , {\displaystyle B\in \operatorname {Cn} _{L}(X\cup \{A\}),} to formuła zdaniowa A B {\displaystyle A\to B} należy do zbioru Cn L ( X ) , {\displaystyle \operatorname {Cn} _{L}(X),} gdzie Cn L ( X ) {\displaystyle \operatorname {Cn} _{L}(X)} to zbiór wszystkich konsekwencji logicznych zbioru formuł zdaniowych X . {\displaystyle X.}

Definicja formalna

Niech L {\displaystyle {\mathcal {L}}} będzie jakimkolwiek językiem rozszerzającym język klasycznego rachunku zdań i niech S {\displaystyle {\mathcal {S}}} będzie rachunkiem zdaniowym w tym języku.

Klasycznym twierdzeniem o dedukcji dla rachunku S {\displaystyle {\mathcal {S}}} nazywamy następujące stwierdzenie:

Dla dowolnego zbioru formuł X {\displaystyle X} języka L {\displaystyle {\mathcal {L}}} oraz dwu formuł α , β {\displaystyle \alpha ,\beta } zachodzi równoważność:
C α β C n S ( X ) β C n S ( X { α } ) . {\displaystyle \mathbf {C} \alpha \beta \in \mathbf {Cn} _{\mathfrak {S}}(X)\quad \Leftrightarrow \quad \beta \in \mathbf {Cn} _{\mathfrak {S}}(X\cup \{\alpha \}).}

Prawdziwość twierdzenia o dedukcji wymaga wyprowadzalności reguły odrywania dla spójnika implikacji C . {\displaystyle \mathbf {C} .}

Wyprowadzalność tej reguły nie jest niestety warunkiem wystarczającym do jego prawdziwości.

Niech bowiem

S = F r m ( L K R Z ) , { r o , r } , A x K R Z , {\displaystyle {\mathfrak {S}}=\langle \mathbf {Frm} ({\mathcal {L}}_{\mathbf {KRZ} }),\{\mathbf {r_{o}} ,\mathbf {r} _{\star }\},\mathbf {Ax} _{\mathbf {KRZ} }\rangle ,}

gdzie:

F r m ( L K R Z ) {\displaystyle \mathbf {Frm} ({\mathcal {L}}_{\mathbf {KRZ} })} – zbiór formuł języka klasycznego rachunku zdań,
r o {\displaystyle \mathbf {r_{o}} } – reguła odrywania dla spójnika implikacji,
r {\displaystyle \mathbf {r} _{\star }} – reguła podstawiania dla języka klasycznego rachunku zdań,
A x K R Z {\displaystyle \mathbf {Ax} _{\mathbf {KRZ} }} – zbiór aksjomatów klasycznego rachunku zdań.

Wówczas

N C p p C n S ( { q } ) , {\displaystyle \mathbf {NCpp} \in \mathbf {Cn} _{\mathfrak {S}}(\{\mathbf {q} \}),} chociaż w żadnym wypadku nie jest prawdą, że
C q N C p p C n S ( ) , {\displaystyle \mathbf {CqNCpp} \in \mathbf {Cn} _{\mathfrak {S}}(\emptyset ),} bo
C n S ( ) = C n c ( ) , {\displaystyle \mathbf {Cn} _{\mathfrak {S}}(\emptyset )=\mathbf {Cn} _{c}(\emptyset ),} a C q N C p p {\displaystyle \mathbf {CqNCpp} } nie jest tautologią.

Klasyczne twierdzenie o dedukcji jest prawdziwe m.in. w klasycznym i intuicjonistycznym rachunku zdań oraz w rachunku predykatów w ujęciu Endertona.

Zobacz też

  • rachunek zdaniowy
  • system formalny