Twierdzenie Vitalego o zbieżności

Twierdzenie Vitalego o zbieżności – twierdzenie teorii miary oraz analizy matematycznej stwierdzające możliwość dokonania przejścia granicznego pod znakiem całki. Jest uogólnieniem dobrze znanego twierdzenia Lebesgue’a o zbieżności ograniczonej. Założenia twierdzenia są wyrażone z użyciem teorii miary oraz pojęcia jednakowej całkowalności ciągu funkcyjnego.

Twierdzenie

Niech ( X , m , μ ) {\displaystyle (X,{\mathfrak {m}},\mu )} będzie przestrzenią z miarą. Przypuśćmy, że ( f n ) n L p ( X , m , μ ) {\displaystyle (f_{n})_{n}\subset L^{p}(X,{\mathfrak {m}},\mu )} będzie ciągiem funkcyjnym w przestrzeni Lebesgue’a L p ( X , m , μ ) {\displaystyle L^{p}(X,{\mathfrak {m}},\mu )} oraz niech f L p ( X , m , μ ) , {\displaystyle f\in L^{p}(X,{\mathfrak {m}},\mu ),} gdzie 1 p < + . {\displaystyle 1\leqslant p<+\infty .} Wówczas f n f {\displaystyle f_{n}\to f} według p {\displaystyle p} -tej średniej (tj. w L p ( X , m , μ ) {\displaystyle L^{p}(X,{\mathfrak {m}},\mu )} ) wtedy i tylko wtedy, gdy

  • (i) f n {\displaystyle f_{n}} zbiega według miary do f ; {\displaystyle f;}
  • (ii) rodzina funkcji { | f n | p } {\displaystyle \{|f_{n}|^{p}\}} jest jednakowo całkowalna,
    tzn. dla dowolnej liczby ε > 0 {\displaystyle \varepsilon >0} istnieje taka δ > 0 , {\displaystyle \delta >0,} że dla wszystkich zbiorów mierzalnych E X {\displaystyle E\subseteq X} takich, że μ ( E ) < δ {\displaystyle \mu (E)<\delta } zachodzi E | f n ( x ) | p d μ ( x ) < ε {\displaystyle \int _{E}|f_{n}(x)|^{p}\,d\mu (x)<\varepsilon } dla wszystkich n ; {\displaystyle n;}
  • (iii) rodzina funkcji { | f n | p } {\displaystyle \{|f_{n}|^{p}\}} jest ciasna,
    tzn. dla dowolnej liczby ε > 0 {\displaystyle \varepsilon >0} istnieje zbiór mierzalny E X {\displaystyle E\subseteq X} taki, że μ ( E ) < + {\displaystyle \mu (E)<+\infty } oraz X E | f n ( x ) | p d μ ( x ) < ε {\displaystyle \int _{X\setminus E}|f_{n}(x)|^{p}\,d\mu (x)<\varepsilon } dla wszystkich n . {\displaystyle n.}

Uwaga. Jeśli miara jest skończona ( μ ( X ) < + ) , {\displaystyle (\mu (X)<+\infty ),} to warunek (iii) wynika z (i) oraz (ii)[1].

Uwaga. Jeśli istnieje taka funkcja g L p ( X , m , μ ) , {\displaystyle g\in L^{p}(X,{\mathfrak {m}},\mu ),} że | f n | g , {\displaystyle |f_{n}|\leqslant g,} to rodzina { | f n | p } {\displaystyle \{|f_{n}|^{p}\}} jest jednakowo całkowalna i ciasna.

Uwaga. Zamiast (i) można zakładać, że f n {\displaystyle f_{n}} zbiega punktowo do f . {\displaystyle f.}

Zobacz też

Przypisy

  1. G.B.G.B. Folland G.B.G.B., Real analysis. Modern techniques and their applications, wyd. 2nd ed, New York: Wiley, 1999, ISBN 0-471-31716-0, OCLC 39849337 .