Twierdzenie Bézouta

Twierdzenie Bézouta: Wartość dowolnego wielomianu f ( x ) {\displaystyle f(x)} obliczona dla dowolnej wartości x = r {\displaystyle x=r} jest równa reszcie z dzielenia wielomianu f ( x ) {\displaystyle f(x)} przez dwumian ( x r ) {\displaystyle (x-r)} . W szczególnym wypadku, gdy f ( r ) = 0 {\displaystyle f(r)=0} , to wielomian jest podzielny przez ( x r ) {\displaystyle (x-r)} , zaś r {\displaystyle r} jest pierwiastkiem wielomianu[1].

Przykłady

(1) Wielomian f ( x ) = x 3 12 x 2 42 {\displaystyle f(x)=x^{3}-12x^{2}-42}

nie jest podzielny przez x 3 {\displaystyle x-3} , gdyż f ( 3 ) = 123 0 {\displaystyle f(3)=-123\neq 0} ; de facto w dzieleniu tego wielomianu przez x 3 {\displaystyle x-3} otrzymuje się trójmian g ( x ) = x 2 9 x 27 {\displaystyle g(x)=x^{2}-9x-27} i resztę r = f ( 3 ) = 123 {\displaystyle r=f(3)=-123} .

(2) Wielomian f ( x ) = x 5 2 x 4 + x 3 3 x 2 + x + 2 {\displaystyle f(x)=x^{5}-2x^{4}+x^{3}-3x^{2}+x+2}

jest podzielny przez x 2 {\displaystyle x-2} , gdyż f ( 2 ) = 0 {\displaystyle f(2)=0} .

Twierdzenie Bézouta - ogólne sformułowanie

Niech R {\displaystyle {\mathcal {R}}} będzie pierścieniem przemiennym z jedynką.

Tw. Element r R {\displaystyle r\in {\mathcal {R}}} jest pierwiastkiem niezerowego wielomianu f ( x ) R [ x ] {\displaystyle f(x)\in {\mathcal {R}}[x]} wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje taki wielomian S ( x ) R [ x ] , {\displaystyle S(x)\in {\mathcal {R}}[x],} że f ( x ) = ( x r ) S ( x ) . {\displaystyle f(x)=(x-r)S(x).} Ponadto stopień wielomianu S ( x ) {\displaystyle S(x)} jest o jeden niższy niż stopień wielomianu f ( x ) {\displaystyle f(x)} , tj. deg S ( x ) = deg f ( x ) 1 {\displaystyle \deg S(x)=\deg f(x)-1} [1].

Dowód:

Niech wielomian ma postać

f ( x ) = a n x n + a n 1 x n 1 + + a 1 x + a 0 , {\displaystyle f(x)=a_{n}x^{n}+a_{n-1}x^{n-1}+\cdots +a_{1}x+a_{0},}

Różnica dwóch k-tych potęg dana jest znanym wzorem:

x k r k = ( x r ) ( x k 1 + x k 2 r + + x r k 2 + r k 1 ) . {\displaystyle x^{k}-r^{k}=(x-r)(x^{k-1}+x^{k-2}r+\dots +xr^{k-2}+r^{k-1}).}

Niech S k = x k 1 + x k 2 r + + x r k 2 + r k 1 {\displaystyle S_{k}=x^{k-1}+x^{k-2}r+\dots +xr^{k-2}+r^{k-1}} oznacza większy czynnik z prawej strony powyższej równości. Wtedy

f ( x ) f ( r ) = ( x r ) ( a n S n + + a 2 S 2 + a 1 ) , {\displaystyle f(x)-f(r)=(x-r)(a_{n}S_{n}+\cdots +a_{2}S_{2}+a_{1}),}

(ponieważ S 1 = 1 {\displaystyle S_{1}=1} ). Wtedy

f ( x ) = ( x r ) ( a n S n + + a 2 S 2 + a 1 ) + f ( r ) . {\displaystyle f(x)=(x-r)(a_{n}S_{n}+\cdots +a_{2}S_{2}+a_{1})+f(r).}

Ponieważ S ( x ) = a n S n + + a 2 S 2 + a 1 {\displaystyle S(x)=a_{n}S_{n}+\cdots +a_{2}S_{2}+a_{1}} jest wielomianem stopnia n-1 (gdyż np. S n = x n 1 + x n 2 r + + x r n 2 + r n 1 {\displaystyle S_{n}=x^{n-1}+x^{n-2}r+\dots +xr^{n-2}+r^{n-1}} jest wielomianem stopnia n-1), to otrzymujemy tezę twierdzenia, cnd.[2]

Równość Bézouta

Wartość wielomianu f ( x ) {\displaystyle f(x)} w punkcie r {\displaystyle r} jest równa reszcie z dzielenia wielomianu f ( x ) {\displaystyle f(x)} przez dwumian x r , {\displaystyle x-r,} co wynika z ostatniej równości dowodu[3]. Równość tę nazywa się równością Bézouta[1].

Zobacz też

  • schemat Hornera

Przypisy

  1. a b c AdamA. Neugebauer AdamA., Matematyka olimpijska. 1, Algebra i teoria liczb, wyd. I, Kraków: Wydawnictwo Szkolne OMEGA, 2018, ISBN 978-83-7267-710-5, OCLC 1055646686 [dostęp 2022-06-26] .
  2. Twierdzenie Bézouta [online], DeltaMi [dostęp 2022-06-26]  (pol.).
  3. Bézouta twierdzenie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-10-12] .

Linki zewnętrzne

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Twierdzenie Bézouta – przykłady, matemaks.pl [dostęp 2024-05-17].
  • p
  • d
  • e
Wielomiany
typy
według
stopnia
  • funkcja stała (0)
  • funkcja liniowa (0, 1)
  • funkcja kwadratowa (2)
    • kwadrat
  • wielomian stopnia trzeciego (3)
    • sześcian
  • wielomian stopnia czwartego (4)
inne
powiązane pojęcia
algorytmy
obliczanie wartości
dzielenie wielomianów
twierdzenia algebraiczne
o wielomianach
rzeczywistych dowolnych
zespolonych dowolnych
innych typów
równania algebraiczne
krzywe tworzące wykresy
twierdzenia analityczne
uogólnienia
powiązane działy
matematyki
arytmetyka
algebra
geometria
analiza
uczeni