Turnia nad Kolebą
Turnia nad Kolebą – skalne ściany opadające do Doliny Rówienek | |||
Państwo | Słowacja | ||
---|---|---|---|
Pasmo | Tatry, Karpaty | ||
Wysokość | 1646 m n.p.m. | ||
Wybitność | 36 m | ||
Pierwsze wejście | 28 czerwca 1914 | ||
Położenie na mapie Tatr | |||
Położenie na mapie Karpat | |||
49°11′37,0″N 20°07′23,9″E/49,193611 20,123306 | |||
|
Turnia nad Kolebą (słow. Veža nad Kolibou, niem. Kolibaspitze, węg. Kolibacsúcs) – turnia o wysokości 1646 m n.p.m.[1] (według starszych pomiarów 1649 m) stanowiąca zakończenie Świstowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Od Turni nad Polaną oddzielona jest Przełęczą nad Kolebą[2]. Turnia nad Kolebą jest turnią dwuwierzchołkową – główny, południowo-wschodni wierzchołek wznosi się na wysokość 1646 m, niższy, północno-zachodni ma 1632 m[1]. W stronę doliny Rówienki i Doliny Białej Wody Turnia nad Kolebą opada skalistymi ścianami[2]. Jest wyłączona z ruchu turystycznego.
Nazwa Turni nad Kolebą pochodzi od dawnego pasterskiego szałasu (koleby), który znajdował na położonej poniżej Polanie pod Wysoką. W dawnej literaturze zdarza się, że nazwa Turnia nad Kolebą mylnie przesunięta jest na sąsiadującą Turnię nad Polaną. Dawna pasterska nazwa turni to Chłop[2].
Historia
Pierwsze wejście turystyczne:
- Alfréd Grósz, 28 czerwca 1914 r. – letnie[2].
Przypisy
- p
- d
- e