Trifluorek boru
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | BF3 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 67,81 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | |||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 7637-07-2 | ||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 6356 | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | heksafluorek siarki, fluorek uranu(VI) | ||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Trifluorek boru, fluorek boru, BF
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy fluorków, w którym bor występuje na III stopniu utlenienia.
Trifluorek boru jest mocnym kwasem Lewisa. W odróżnieniu od innych halogenków boru ulega tylko częściowej hydrolizie:
- 4BF
3 + 6H
2O → 3H
3O+
+ 3BF−
4 + H
3BO
3
Dzięki temu jest szeroko stosowany do promowania różnych reakcji organicznych, np. polimeryzacji alkenów, reakcji acylowania i alkilowania.
Otrzymywanie
Trifluorek boru otrzymuje się przez ogrzewanie tlenku boru (B
2O
3) z fluoroboranem amonu lub fluorkiem wapnia i stężonym kwasem siarkowym.
Przypisy
- ↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b c d Haynes 2016 ↓, s. 4-52.
- ↑ a b c Haynes 2016 ↓, s. 6-91.
- ↑ Haynes 2016 ↓, s. 6-241.
- ↑ Haynes 2016 ↓, s. 6-99.
- ↑ Trifluorek boru (nr 295027) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2020-06-25]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
Bibliografia
- CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- p
- d
- e
1. Wodoru i litowców | |
---|---|
2. Berylowców |
|
3. Skandowców |
|
Lantanowców |
|
Aktynowców |
|
4. Tytanowców |
|
5. Wanadowców |
|
6. Chromowców |
|
7. Manganowców |
|
8. Żelazowców |
|
9. Kobaltowców |
|
10. Niklowców |
|
11. Miedziowców |
|
12. Cynkowców |
|
13. Borowców |
|
14. Węglowców |
|
15. Azotowców |
|
16. Tlenowców |
|
17. Fluorowców |
|
18. Helowców |
|
- Britannica: science/boron-trifluoride
- SNL: bortrifluorid