Torkret
Torkret, torkretowanie – technika dynamicznego nakładania zaprawy lub betonu, polegająca na wtryskiwaniu lub „wstrzeliwaniu” w miejsce wbudowania. Nazwą tą określa się też wynik działania, czyli beton natryskowy. Metodę stosuje się przeważnie przy pracach naprawczych i renowacyjnych.
Opis
Metodę po raz pierwszy zastosował w 1910 roku Amerykanin Carl Ethan Akeley. W Europie zastosowano ją w 1921 roku w Niemczech, a w 1924 w Wielkiej Brytanii.
Stosowane są dwie metody torkretowania:
- Metoda mokra - tradycyjnie przygotowana zaprawa betonowa jest hydraulicznie transportowania do dyszy natryskowej, skąd pneumatycznie jest natryskiwana na wyznaczone miejsce.
- Metoda sucha - sucha mieszanka cementu i kruszywa jest umieszczana w torkretnicy, skąd strumieniem sprężonego powietrza jest przesyłana do dyszy natryskowej. Osobno do dyszy doprowadza się wodę. Nawilżenie mieszanki następuje w trakcie natryskiwania.
Wybór metody zależy od możliwości technologicznych i warunków prowadzenia robót.
Zastosowanie w Polsce
W Polsce metodą torkretowania została zrealizowana m.in. ściana krzywoliniowa w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie[1].
Przypisy
- ↑ Kolejne wyróżnienie dla MHŻP. [w:] Stołeczny Zarząd Rozbudowy Miasta [on-line]. szrm.pl, 5 kwietnia 2013. [dostęp 2014-11-12].
Zobacz multimedia związane z tematem: Torkret |
Kontrola autorytatywna (beton):
- GND: 4182575-5
- NKC: ph462074
Encyklopedie internetowe:
- PWN: 3988195
- Britannica: technology/shotcrete
- Catalana: 0250993