Toke
Gekko gecko[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | gady | ||
Rząd | |||
(bez rangi) | Gekkota | ||
Rodzina | gekonowate | ||
Podrodzina | Gekkoninae | ||
Rodzaj | Gekko | ||
Gatunek | toke | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
| |||
|
Toke (Gekko gecko) – gatunek jaszczurki z rodziny gekonowatych (Gekkonidae).
Wygląd
Jeden z największych żyjących obecnie gekonów. Ma dużą głowę i krępe, muskularne ciało. Oczy są pozbawione ruchomych powiek. Ogon długi, walcowaty. Posiada silnie rozwinięte przylgi zakończone pazurkami. Skóra pokryta delikatnymi łuskami. Niektóre z łusek tworzą wyraźne wyrostki. Ubarwienie od blado szarego do ciemnoniebieskiego. Gekon pokryty jest charakterystycznymi czerwonymi bądź pomarańczowymi plamkami.
- Rozmiary
- Długość: samce 30-40 cm, samice 20-28 cm; waga: 150-300 g (zależnie od wieku i płci).
- Długość życia
- W naturze 7-10 lat, w niewoli nawet ponad 20 lat.
- Pokarm
- Zwierzęcy (różne owady, pajęczaki, małe ssaki, niewielkie płazy oraz gady).
- Aktywność
- Nocna.
- Dymorfizm płciowy
- Widoczny po czasie 3 miesięcy od wyklucia.
Zasięg występowania
Gatunek ten występuje powszechnie w całej południowo-wschodniej Azji (Indonezja, Bangladesz, Indie, południowe Chiny, Nepal, Mjanma, Tajlandia, Kambodża, Laos, Wietnam, Malezja i Filipiny). Zamieszkuje przede wszystkim w pobliżu siedzib ludzkich, w komórkach, na strychach, często wewnątrz domów. Po odnalezieniu dogodnego do rozmnażania miejsca para zajmuje je na całe życie i samiec broni go zaciekle.
Zachowanie
Gekon raczej trudny do oswojenia, aczkolwiek jest to osiągalne. Wobec ludzi są agresywne i nieufne. Zwykle płochliwe. Biegają i skaczą bardzo szybko przez co trudno je złapać. Potrafią bardzo mocno gryźć, mogą boleśnie pokąsać, gdy są zdenerwowane. Wykazują silny terytorializm – nie tolerują innych gatunków na swoim terenie.
Pożywienie
W naturze żywią się pająkami, dużymi owadami, czasem ptakami, małymi gryzoniami i jaszczurkami. Podczas hodowli warto jak najobficiej urozmaicać pokarm (np. ćmy, muchy, koniki polne). Trzeba pamiętać, że owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, grzyby czy roztocza. Również, aby regularnie w niewielkich dawkach podawać wapń i witaminy dla prawidłowego rozwoju.
Terrarium
Terrarium najlepiej typu wertykalnego (wysokie) ze względu na wspinaczkę. Wentylowane. Optymalne wymiary 80/50/100 cm (długość/głębokość/wysokość), im większe tym bardziej komfortowo będą się czuły. Przynajmniej jedna a najlepiej wszystkie ściany z korka. Obowiązkowo mata grzewcza lub kamienie podgrzewane. Jako podłoże najlepiej stosować włókno kokosowe. Ważne jest, by posiadało co najmniej kilka kryjówek.
- Oświetlenie
- Najlepiej stosować promiennik podczerwieni (50/75 W), zależnie od wielkości terrarium. Lampy UVB nie są wymagane.
- Temperatura
- 26-30 °C, punktowo nawet do 40 °C (noc 22-25 °C).
- Wilgotność powietrza
- Na poziomie 70% (2 razy dziennie lub częściej zwilżamy terrarium).
Przypisy
Bibliografia
- Aleksandra Maluta, Roman Stefański: Gekony. Hodowla i choroby.
Linki zewnętrzne
- Gekon toke (Gekko gecko Linnaeus, 1758)
- J9U: 987007542007605171
- Britannica: animal/tokay-gecko
- SNL: tokay