Theo wir fahr’n nach Lodz

Sprzątanie Wikipedii
Ten artykuł należy dopracować:
od 2019-07 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2019-07 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.

Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Theo, wir fahr’n nach Lodz – pol. Teofilu, jedziemy do Łodzi - popularna niemieckojęzyczna piosenka o Łodzi.

Znana jest głównie w wersji zaśpiewanej przez niemiecką piosenkarkę greckiego pochodzenia – Vicky Leandros. Singel ukazał się na płycie winylowej w Niemczech w lipcu 1974 roku i szybko osiągnął rekordową liczbę sprzedanych egzemplarzy, nie schodząc z pierwszego miejsca najlepiej sprzedających się płyt przez kilkanaście tygodni.

Historia utworu

Piosenka ta jest dużo starsza niż wersja w wykonaniu Vicky Leandros. Wywodzi się z XIX wieku, z czasów dynamicznego rozwoju Łodzi przemysłowej, która właśnie wtedy stała się domem dla setek tysięcy ludzi o różnym pochodzeniu i kulturze. Miasto było zamieszkiwane wówczas m.in. przez Polaków, Niemców, Żydów, Rosjan i Czechów. Okolice Łodzi były wtedy słabo rozwinięte i stanowiły kontrast dla rosnącej metropolii, stąd konwencja utworu: pochwała dla nowoczesnej Łodzi i krytyka zacofanego życia wiejskiego.[1]

Pierwszą wersję piosenki stworzyli podłódzcy Żydzi, oddając w niej swoją tęsknotę za zabawą i życiem we włókienniczej metropolii. Początkowo refren brzmiał:

  • Itzek, komm mit nach Lodz… (Icek, chodź ze mną do Łodzi…)

Potem znane były również inne przeróbki tekstu, np:

  • Leo, wir geh'n nach Lodz, wir bau'n ein Haus und eine Fabrik… (Poldek, jedziemy do Łodzi zbudować dom i fabrykę…)

Ta skoczna piosenka z ironicznym tekstem była bardzo popularna na początku XX wieku wśród łódzkich Żydów. W latach 70. XX wieku dzięki interpretacji Vicky Leandros piosenka zaskarbiła sobie również serca Niemców, na ogół nieświadomych pochodzenia utworu [2]. Od 1974 roku przebój ten jest wciąż popularny i zawsze grany na koncertach artystki. Piosenka ta połączyła kultury Żydów, Niemców i Polaków, a nawet Greków za sprawą pochodzenia piosenkarki, nawiązując tym samym do wielokulturowej tradycji przedwojennej Łodzi.

(Posłuchaj) Zapis nutowy pierwszych taktów piosenki

Po niemieckojęzycznym wariancie utworu pojawiły się również angielskojęzyczne wersje, np. amerykańska: Henry, Let's Go To Town i brytyjska: Danny, Teach Me To Dance śpiewane przez Vicky Leandros. Melodia pojawiła się również jako motyw przewodni w trzynastoodcinkowym serialu emitowanym w Niemczech i Austrii pt. Der brave Soldat Schwejk (Dzielny wojak Szwejk) wyreżyserowanym przez Wolfganga Liebeneinera z Fritzem Muliarem w roli głównej. Melodia wraz z tekstem była również często parodiowana przez niemieckiego komika Otto Waalkesa.[1]

Film reklamowy

W marcu 2009 roku film turystyczno-reklamowy Theo, wir fahr’n nach Łódź[3] zdobył II nagrodę w kategorii „Turystyka miejska” na odbywających się w Berlinie Międzynarodowych Targach Turystycznych ITB. W konkursie udział wzięły 94 filmy z 43 krajów. Oceniało je 40-osobowe międzynarodowe jury złożone z przedstawicieli ambasad, organizacji turystycznych i filmowców[4].

Przypisy

  1. a b Monik@, baedeker łódzki: Teofilu, jedziemy do Łodzi! [online], baedeker łódzki, 26 lutego 2013 [dostęp 2024-08-15] .
  2. https://dzienniklodzki.pl/spiewala-o-lodzi-na-calym-swiecie-moze-ja-odwiedzi-zdjecia/ar/647597 dostęp 15.08.2024
  3. Theo, wir fahr’n nach Łódź w serwisie YouTube
  4. Theo wraca z nagrodą!. Polska Izba Turystyki, 2009-03-18. [dostęp 2014-02-07].