Tetrafluorek tlenek ksenonu

Tetrafluorek tlenek ksenonu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.

tetrafluorek tlenek ksenonu, tetrafluorek(1−) tlenek(2−) ksenonu(6+), tetrafluorek tlenek ksenonu(6+), tetrafluorek tlenek ksenonu(VI)

Inne nazwy i oznaczenia
Stocka

tetrafluorek tlenek ksenonu(VI)

inne

tetrafluorotlenek ksenonu

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

XeOF4

Masa molowa

223,29 g/mol

Wygląd

bezbarwna ciecz

Identyfikacja
Numer CAS

13774-85-1

Właściwości
Gęstość
3,17 g/cm³[1]; ciecz
Rozpuszczalność w wodzie
reaguje z wodą
Temperatura topnienia

−46,2 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Podobne związki
Podobne związki

XeOF2, XeO2F2, XeO3F2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Tetrafluorek tlenek ksenonu (nazwa Stocka: tetrafluorek tlenek ksenonu(VI)), XeOF4nieorganiczny związek chemiczny ksenonu z fluorem i tlenem. Jest silnym utleniaczem. Hydrolizuje z wytworzeniem fluorowodoru.

Otrzymywanie

Tetrafluorek tlenek ksenonu został otrzymany po raz pierwszy w 1963 roku[2] – skroplony w rurze kwarcowej XeF6 po podgrzaniu do 50 °C reagował z SiO2. Po odparowaniu utworzonego SiF4, mieszanina zawierała XeOF4 w postaci bezbarwnej cieczy oraz białe kryształy, przypuszczalnie XeO3[2]. XeOF4 został również otrzymany w wyniku częściowej hydrolizy XeF6 pod ciśnieniem 10−4 mmHg i usunięciu lotnych zanieczyszczeń[3].

Właściwości

XeOF4 reaguje z H2O dwuetapowo[potrzebny przypis]:

XeOF4 + H2OXeO2F2 + 2HF
XeO2F2 + H2OXeO3 + 2HF

XeO3 jest niebezpieczną substancją, rozkładającą się wybuchowo do ksenonu i tlenu[potrzebny przypis]:

2XeO3 → 2Xe + 3O2

Przypisy

  1. a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-98, ISBN 978-0-8493-0488-0  (ang.).
  2. a b Cedric L. Chernick, H.H. Claassen, John G. Malm, P.L. Plurien. Xenon oxytetrafluoride. „Noble-Gas Compds.”, s. 106–108, 1963. 
  3. D.F. Smith. Xenon Oxyfluoride. „Science”. 140 (3569), s. 899–900, 1963-05-24. DOI: 10.1126/science.140.3569.899. 

Linki zewnętrzne