T-27
Nie mylić z: T.27 – elektryczny mikrosamochód z 2011 roku. |
Czołg T-27 w Muzeum Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w Kijowie | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Typ pojazdu | tankietka | ||
Trakcja | gąsienicowa | ||
Załoga | 2 (kierowca, dowódca-strzelec) | ||
Historia | |||
Prototypy | 1930 | ||
Produkcja | 1931–1933 | ||
Wycofanie | 1941 | ||
Egzemplarze | 3328 | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | 1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy GAZ-AA o mocy 40 KM | ||
Transmisja | mechaniczna | ||
Poj. zb. paliwa | 46 l | ||
Pancerz | nitowany z płyt walcowanych, grubość: 4 – 10 mm | ||
Długość | 2,60 m | ||
Szerokość | 1,83 m | ||
Wysokość | 1,44 m | ||
Prześwit | 0,24 m | ||
Masa | 2 700 kg (bojowa) | ||
Moc jedn. | 14,7 KM/t | ||
Nacisk jedn. | 0,75 kg/cm² | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 40 km/h (po drodze) | ||
Zasięg pojazdu | 110 km (po drodze) | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Brody (głęb.) | 0,50 m | ||
Rowy (szer.) | 1,20 m | ||
Ściany (wys.) | 0,50 m | ||
Kąt podjazdu | 30º | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (zapas amunicji – 2520 szt.) | |||
Użytkownicy | |||
ZSRR | |||
|
T-27 – radziecki bezwieżowy czołg lekki (tankietka) z okresu przed II wojną światową.
Historia
Pod koniec lat 20. XX w. Armia Czerwona w programie budowy sprzętu pancernego przewidziała budowę małego, lekkiego czołgu rozpoznawczego przeznaczonego do współpracy z czołgami typu MS-1. Powstało szereg własnych projektów i prototypów, z których żaden nie okazał się odpowiedni. W tej sytuacji zdecydowano się na zakup 26 sztuk rozpowszechnionej na świecie angielskiej tankietki Vickers Carden Loyd Mark VI (w ZSRR otrzymały oznaczenie 25-W lub K-25), a także praw do produkcji licencyjnej. Jeszcze przed jej uruchomieniem, w biurze konstrukcyjnym fabryki Awtozawod Nr 2 WATO pod Moskwą, udało się dokonać modernizacji konstrukcji Carden-Loyda. Powiększono kadłub, stosując zamknięty przedział bojowy. Wydłużono podwozie o parę kół nośnych. Opracowano nowe jarzmo karabinu maszynowego. Konstrukcja i sylwetka nie zostały jednak zasadniczo zmienione w stosunku do Carden-Loyda (znacznie dalej poszli w tej kwestii polscy konstruktorzy, opracowując serię TK-3). Zmodernizowany pojazd 13 lutego 1931 r. został przyjęty do uzbrojenia i produkcji jako tankietka T-27. Produkcję rozpoczęto jesienią 1931 r. w Fabryce Nr 37, leningradzkich zakładach "Bolszewik" i Fabryce Samochodów GAZ. W latach 1931–1933 zbudowano 3328 tankietek.
Wersje czołgu i pojazdy pochodne
- OT-27: pojazd wyposażony w miotacz ognia zamiast karabinu maszynowego. W 1935 zbudowano serię 164 wozów.
- T-27PCH: doświadczalne egzemplarze wyposażone w urządzenia umożliwiające pokonywanie głębokich przeszkód wodnych po dnie.
- dwa prototypy z armatami kal. 37 mm
- SU-3 - prototyp z działem bezodrzutowym (DRP) 76 mm typu K.
- egzemplarz użyty do prób z niekierowanymi pociskami rakietowymi. Wyrzutnie mocowano z boków kadłuba. Pociski odpalano z wnętrza czołgu.
Służba
Czołgi T-27 znalazły się w uzbrojeniu oddziałów rozpoznawczych związków taktycznych piechoty. Były też pierwszymi radzieckimi pojazdami pancernymi, które wzniosły się w powietrze. W 1933 r., każdy z czterech batalionów spadochronowych miał po kompanii tankietek. Skonstruowano specjalne zaczepy do podwieszania czołgów pod kadłubami ciężkich bombowców TB-3
Czołgi T-27 szybko okazały się sprzętem prymitywnym. Z powodu małych rozmiarów miały ograniczoną zdolność jazdy w terenie, także ich zawieszenie, podobnie jak Carden-Loyda, nie zapewniało komfortowej jazdy, powodując zmęczenie załogi. Także z powodu rozmiarów, trzeba było do ich obsługi dobierać żołnierzy niskiego wzrostu. Umieszczenie karabinu maszynowego w kadłubie, typowe dla tankietek, uniemożliwiało szybką zmianę kierunku ognia. Wszystko to było przyczyną, że szybko czołgi T-27 zaczęły ustępować miejsca w charakterze pojazdów rozpoznawczych czołgom z uzbrojeniem umieszczonym w wieży obrotowej (T-37A i T-38).
Na początku lat 30., czołgi T-27 zostały użyte bojowo w walkach z tzw. "basmaczami" (antyradziecką partyzantką) na pustyni Karakum w Kazachstanie.
Po wycofaniu z oddziałów bojowych, tankietek używano do szkolenia. Po niewielkich przeróbkach, stosowano je także jako opancerzone ciągniki lekkich dział piechoty. Głównie w tej roli zostały użyte na początku wojny niemiecko-radzieckiej; po 1941 r. znikły z uzbrojenia.
Linki zewnętrzne
- Soviet Union's Tankette T-27 [online], wwiivehicles.com [zarchiwizowane z adresu 2012-01-25] (ang.).
- p
- d
- e
Czołgi lekkie | |
---|---|
Czołgi średnie | |
Czołgi ciężkie | |
Działa samobieżne | |
Samochody pancerne | |
Samochody ciężarowe | |
Ciągniki artyleryjskie |
|
Samochody osobowe i motocykle | |
Inne pojazdy | |
Prototypy i pojazdy doświadczalne |