Szklarka błyszcząca
| Oxychilus cellarius[1] | |||
| (O.F. Müller, 1774) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | mięczaki | ||
| Gromada | ślimaki | ||
| Podgromada | Heterobranchia | ||
| Rząd | trzonkooczne | ||
| Rodzina | Oxychilidae | ||
| Podrodzina | Oxychilinae[2] | ||
| Rodzaj | Oxychilus | ||
| Gatunek | szklarka błyszcząca | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 najmniejszej troski | |||
| |||
Szklarka błyszcząca (Oxychilus cellarius) – gatunek ślimaka trzonkoocznego z rodziny Oxychilidae, dawniej zaliczany do szklarkowatych (Zonitidae s. l.).
Jest to ślimak z charakterystyczną dla szklarkowatych gładką i półprzezroczystą muszlą. Średnica muszli w przedziale od 9 do 14 mm, najczęściej w szarawych odcieniach. Skrętka muszli prawie płaska z wąskim dołkiem osiowym oraz owalnym otworem o ostrych brzegach. Ciało ślimaka jest dobrze widoczne poprzez ścianki skorupki i posiada kolor jasnoszary.
Szklarka błyszcząca występuje w zachodniej i środkowej Europie. Na obszarze Polski spotykana jest w zachodniej i południowej części kraju oprócz Beskidów i Bieszczadów. Jest drapieżnikiem, żywi się mniejszymi ślimakami i larwami owadów.
Szklarka błyszcząca podobnie jak szklarka czosnkowa (Oxychilus alliarius) po potarciu wydziela charakterystyczny czosnkowy zapach. Najprawdopodobniej odstrasza w ten sposób napastników.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Wesołowska Lubosza, Misiukiewicz Wojciech: Przewodnik do oznaczania organizmów występujących w lasach Wigierskiego Parku Narodowego. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-15)].
- RafałR. Wąsowski RafałR., AleksanderA. Penkowski AleksanderA., Ślimaki i małże Polski, Warszawa: Wydawnictwo Multico, 2003, ISBN 83-7073-347-6, OCLC 749195338 .
