Szafran turecki
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | szparagowce | ||
| Rodzina | kosaćcowate | ||
| Rodzaj | szafran | ||
| Gatunek | szafran turecki | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Crocus ancyrensis (Herb.) Maw Gard. Chron. n.s., 16: 528 1881[3] | |||
| |||
Szafran turecki (Crocus ancyrensis) – gatunek z rodziny kosaćcowatych. Roślina endemiczna Turcji rosnąca w środkowej Anatolii i w zachodniej części kraju w rejonie wybrzeży Morza Czarnego[4]. Szafran turecki jest zagrożony z powodu intensywnego wypasu i niekontrolowanego zbierania roślin[4].
Nazwa
Szafran turecki został opisany po raz pierwszy przez angielskiego botanika Williama Herberta w 1847 roku[5]. Ponieważ odnalazł on egzemplarze roślin w okolicy Ankary (Angory), która w starożytności nosiła łacińską nazwę Ancyra, nadał mu nazwę Crocus ancyrensis[5].
Rozwój
Rozwój liści rozpoczyna się zaledwie kilka dni przed lub równocześnie z pojawieniem się kwiatów. Czas kwitnienia przypada na drugą połowę lutego i pierwszą połowę marca. Kwiaty kwitną około 15 dni w zależności od pogody. Torebka pojawia się już w połowie kwietnia, a nasiona dojrzewają pod koniec maja - około 45 dni po zniknięciu kwiatu. Liście wysychają i znikają w lipcu. Średnio każda torebka zawiera 30 nasion. Nasiona aby zakiełkować muszą mieć temperaturę około 10° C ± 2° C i 70% wilgotności[4].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-09] (ang.).
- ↑ Crocus ancyrensis (Herb.) Maw. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2020-09-09].
- ↑ a b c I. SevinçI.S. Kravkaz I. SevinçI.S., H.H. Vurdu H.H., Botany of Crocus ancyrensis through domestication [online], www.ishs.org [dostęp 2018-04-25] (ang.).
- ↑ a b Sirri Yüzbaşioğlu, Ferhat Celep. Crocus ancyrensis subsp. guneri (Iridaceae), a new subspecies from Turkey. pdf [Dostęp 2018-04-25]
