Szałwia biało plamkowana
Systematyka[1][2] | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | okrytonasienne |
Klasa | Magnoliopsida |
Nadrząd | astropodobne |
Rząd | jasnotowce |
Rodzina | jasnotowate |
Rodzaj | szałwia |
Gatunek | szałwia biało plamkowana |
Nazwa systematyczna | |
Salvia albimaculata Hedge & Huber-Morath Notes Roy. Bot. Gard. Edinburgh 22: 174. 1957 |
Szałwia biało plamkowana (Salvia albimaculata) – gatunek byliny z rodziny jasnotowatych. Występuje w Turcji. Po raz pierwszy została zebrana w 1845, ale błędnie zaklasyfikowano ją jako Salvia potentifolia. Dopiero w 1948 została wyodrębniona jako nowy gatunek. Endemit.
Zasięg występowania
W naturze występuje na łagodnych, kredowych stokach kanionu rzeki Göks na obszarze Ermenek, gdzie jest dość pospolita.
Morfologia
- Pokrój
- Niskie, kopulaste i rozłożyste kępy wysokości około 30 cm i szerokości do 90 cm.
- Liście
- Pierzasto złożone, składające się z listków.
- Kwiaty
- Duże, do 4 cm długości, atramentowopurpurowe z wielkimi białymi plamami na dolnej wardze, są najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku.
Zagrożenie i ochrona
Jako endemit ma status "R" – rzadki.
Zastosowanie i uprawa
Roślina ozdobna. Została introdukowana w 1984 i szybko stała się popularna wśród ogrodników. Dość łatwa w uprawie w umiarkowanym klimacie. Wymaga przepuszczalnych, piaszczystych gleb na glinach, otwartych, słonecznych miejsc oraz suchych zim. W obszarach z dużą ilością opadów w zimie szałwia ta najlepiej rośnie w zimnych szklarniach. Rozmnażanie: na wiosnę z nasion, lub z sadzonek pobieranych latem.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
Bibliografia
- Janet Marinelli: Wielka encyklopedia roślin. Warszawa: Świat Książki, 2006. ISBN 83-7391-888-4.