Symbol q-Pochhammera

Symbol q {\displaystyle q} -Pochhammera q {\displaystyle q} -analog zwykłego symbolu Pochhammera. Definiuje się ją wzorem

( a ; q ) n = k = 0 n 1 ( 1 a q k ) = ( 1 a ) ( 1 a q ) ( 1 a q 2 ) ( 1 a q n 1 ) . {\displaystyle (a;q)_{n}=\prod _{k=0}^{n-1}(1-aq^{k})=(1-a)(1-aq)(1-aq^{2})\dots (1-aq^{n-1}).}

Symbol q {\displaystyle q} -Pochhammera jest zasadniczym elementem konstrukcyjnym q {\displaystyle q} -analogów; na przykład w teorii podstawowych szeregów hipergeometrycznych (lub q {\displaystyle q} -szereg hipergeometryczny; ang. basic hypergeometric series, hypergeometric q {\displaystyle q} -series) odgrywa on tę samą rolę, co zwykły symbol Pochhammera w teorii szeregów hipergeometrycznych.

W przeciwieństwie do zwykłego symbolu Pochhammera symbol q {\displaystyle q} -Pochhammera może być rozwinięty w iloczyn nieskończony:

( a ; q ) = k = 0 ( 1 a q k ) . {\displaystyle (a;q)_{\infty }=\prod _{k=0}^{\infty }(1-aq^{k}).}

Jest to funkcja holomorficzna zmiennej q {\displaystyle q} we wnętrzu koła jednostkowego, może być ona również rozważana jako formalny szereg potęgowy zmiennej q . {\displaystyle q.} Przypadek szczególny

ϕ ( q ) = ( q ; q ) = k = 1 ( 1 q k ) {\displaystyle \phi (q)=(q;q)_{\infty }=\prod _{k=1}^{\infty }(1-q^{k})}

jest znany jako funkcja Eulera i jest ważny w kombinatoryce, teorii liczb i teorii form modularnych.

q {\displaystyle q} -szereg to szereg, którego współczynnikami są funkcje zmiennej q , {\displaystyle q,} zazwyczaj zależne od q {\displaystyle q} poprzez symbole q {\displaystyle q} -Pochhammera.

Tożsamości

Skończony iloczyn może być wyrażony jako iloczyn nieskończony postaci

( a ; q ) n = ( a ; q ) ( a q n ; q ) , {\displaystyle (a;q)_{n}={\frac {(a;q)_{\infty }}{(aq^{n};q)_{\infty }}},}

który rozszerza definicję na ujemne liczby całkowite n . {\displaystyle n.} Dla nieujemnych n {\displaystyle n} otrzymuje się więc

( a ; q ) n = 1 ( a q n ; q ) n {\displaystyle (a;q)_{-n}={\frac {1}{(aq^{-n};q)_{n}}}}

oraz

( a ; q ) n = ( q / a ) n q n ( n 1 ) / 2 ( q / a ; q ) n . {\displaystyle (a;q)_{-n}={\frac {(-q/a)^{n}q^{n(n-1)/2}}{(q/a;q)_{n}}}.}

Symbol q {\displaystyle q} -Pochhammera jest przedmiotem wielu tożsamości q {\displaystyle q} -szeregów, w szczególności rozwinięć szeregów nieskończonych

( x ; q ) = n = 0 ( 1 ) n q n ( n 1 ) / 2 ( q ; q ) n x n {\displaystyle (x;q)_{\infty }=\sum _{n=0}^{\infty }{\frac {(-1)^{n}q^{n(n-1)/2}}{(q;q)_{n}}}x^{n}}

oraz

1 ( x ; q ) = n = 0 x n ( q ; q ) n , {\displaystyle {\frac {1}{(x;q)_{\infty }}}=\sum _{n=0}^{\infty }{\frac {x^{n}}{(q;q)_{n}}},}

które są przypadkami szczególnymi twierdzenia o q {\displaystyle q} -dwumianie:

( a x ; q ) ( x ; q ) = n = 0 ( a ; q ) n ( q ; q ) n x n . {\displaystyle {\frac {(ax;q)_{\infty }}{(x;q)_{\infty }}}=\sum _{n=0}^{\infty }{\frac {(a;q)_{n}}{(q;q)_{n}}}x^{n}.}

Interpretacja kombinatoryczna

 Zobacz też: rozbicie zbioru.

Symbol q {\displaystyle q} -Pochhammera jest blisko związany z kombinatoryką zliczania podziałów. Współczynnik q m a n {\displaystyle q^{m}a^{n}} w

( a ; q ) 1 = k = 0 ( 1 a q k ) 1 {\displaystyle (a;q)_{\infty }^{-1}=\prod _{k=0}^{\infty }(1-aq^{k})^{-1}}

jest liczbą podziałów m {\displaystyle m} na co najwyżej n {\displaystyle n} części.

Z własności sprzężenia podziałów liczba ta jest równa liczbie podziałów m {\displaystyle m} na części wielkości co najwyżej n , {\displaystyle n,} utożsamienie szeregów generujących daje tożsamość wspomnianą w powyższej sekcji:

( a ; q ) 1 = k = 0 ( j = 1 k 1 1 q j ) a k = k = 0 a k ( q ; q ) k . {\displaystyle (a;q)_{\infty }^{-1}=\sum _{k=0}^{\infty }\left(\prod _{j=1}^{k}{\frac {1}{1-q^{j}}}\right)a^{k}=\sum _{k=0}^{\infty }{\frac {a^{k}}{(q;q)_{k}}}.}

Jest też, że współczynnik q m a n {\displaystyle q^{m}a^{n}} w

( a ; q ) = k = 0 ( 1 + a q k ) {\displaystyle (-a;q)_{\infty }=\prod _{k=0}^{\infty }(1+aq^{k})}

jest liczbą podziałów m {\displaystyle m} na n {\displaystyle n} bądź n 1 {\displaystyle n-1} różnych części.

Usunąwszy podział trójkątny o n 1 {\displaystyle n-1} częściach z takiego podziału uzyskuje się arbitralny podział na co najwyżej n {\displaystyle n} części. Daje to zachowującą wagę bijekcję między zbiorem podziałów na n {\displaystyle n} lub n 1 {\displaystyle n-1} różnych części oraz zbiorem par składających się z podziałów trójkątnych o n 1 {\displaystyle n-1} częściach i podziałem na co najwyżej n {\displaystyle n} części. Utożsamienie szeregów generujących prowadzi do następującej tożsamości:

( a ; q ) = k = 0 ( 1 + a q k ) = k = 0 ( q ( k 2 ) j = 1 k 1 1 q j ) a k = k = 0 q ( k 2 ) ( q ; q ) k a k , {\displaystyle (-a;q)_{\infty }=\prod _{k=0}^{\infty }(1+aq^{k})=\sum _{k=0}^{\infty }\left(q^{k \choose 2}\prod _{j=1}^{k}{\frac {1}{1-q^{j}}}\right)a^{k}=\sum _{k=0}^{\infty }{\frac {q^{k \choose 2}}{(q;q)_{k}}}a^{k},}

również opisanej w sekcji wyżej.

Samo twierdzenie o q {\displaystyle q} -dwumianie może być także opisane za pomocą bardziej kombinatorycznych argumentów podobnego rodzaju.

Konwencja wielu argumentów

Ponieważ tożsamości zawierające symbole q {\displaystyle q} -Pochhammera często zawierają iloczyny wielu symboli, standardową konwencją jest zapis iloczynu jako pojedynczego symbolu wieloargumentowego:

( a 1 , a 2 , , a m ; q ) n = ( a 1 ; q ) n ( a 2 ; q ) n ( a m ; q ) n . {\displaystyle (a_{1},a_{2},\dots ,a_{m};q)_{n}=(a_{1};q)_{n}(a_{2};q)_{n}\dots (a_{m};q)_{n}.}

Związek z q {\displaystyle q} -nawiasem i q {\displaystyle q} -dwumianem

Zauważając, iż

lim q 1 1 q n 1 q = n , {\displaystyle \lim _{q\to 1}{\frac {1-q^{n}}{1-q}}=n,}

można zdefiniować q {\displaystyle q} -analog n, znany także jako q {\displaystyle q} -nawias lub q {\displaystyle q} -liczbę n jako

[ n ] q = 1 q n 1 q . {\displaystyle [n]_{q}={\frac {1-q^{n}}{1-q}}.}

Za jego pomocą można zdefiniować q {\displaystyle q} -analog silni, q {\displaystyle q} -silnię, jako

[ n ] q ! = [ 1 ] q [ 2 ] q [ n 1 ] q [ n ] q = 1 q 1 q 1 q 2 1 q 1 q n 1 1 q 1 q n 1 q = 1 ( 1 + q ) ( 1 + q + + q n 2 ) ( 1 + q + + q n 1 ) = ( q ; q ) n ( 1 q ) n . {\displaystyle {\begin{aligned}{\big [}n]_{q}!&=[1]_{q}[2]_{q}\dots [n-1]_{q}[n]_{q}\\[1ex]&={\frac {1-q}{1-q}}{\frac {1-q^{2}}{1-q}}\dots {\frac {1-q^{n-1}}{1-q}}{\frac {1-q^{n}}{1-q}}\\[1ex]&=1(1+q)\dots (1+q+\ldots +q^{n-2})(1+q+\ldots +q^{n-1})\\[1ex]&={\frac {(q;q)_{n}}{(1-q)^{n}}}.\end{aligned}}}

Raz jeszcze zwykłą silnię uzyskuje się, dążąc z q {\displaystyle q} do 1. {\displaystyle 1.} Może to być interpretowane jako liczba flag w n {\displaystyle n} -wymiarowej przestrzeni liniowej nad ciałem q {\displaystyle q} -elementowym; biorąc granicę przy q {\displaystyle q} dążącym do 1 , {\displaystyle 1,} uzyskuje się interpretację uporządkowania zbioru (permutacji) jako flagi w przestrzeni liniowej nad ciałem jednoelementowym.

Za pomocą q {\displaystyle q} -silnii można zdefiniować współczynniki q {\displaystyle q} -dwumianowe, znane również jako współczynniki Gaussa, wielomiany Gaussa bądź dwumiany Gaussa:

[ n k ] q = [ n ] q ! [ n k ] q ! [ k ] q ! . {\displaystyle {\begin{bmatrix}n\\k\end{bmatrix}}_{q}={\frac {[n]_{q}!}{[n-k]_{q}![k]_{q}!}}.}

Można sprawdzić, że

[ n + 1 k ] q = [ n k ] q + q n k + 1 [ n k 1 ] q . {\displaystyle {\begin{bmatrix}n+1\\k\end{bmatrix}}_{q}={\begin{bmatrix}n\\k\end{bmatrix}}_{q}+q^{n-k+1}{\begin{bmatrix}n\\k-1\end{bmatrix}}_{q}.}

Definiuje się również q {\displaystyle q} -analog funkcji Gamma nazywany funkcją q {\displaystyle q} -Gamma:

Γ q ( x ) = ( 1 q ) 1 x ( q ; q ) ( q x ; q ) . {\displaystyle \Gamma _{q}(x)={\frac {(1-q)^{1-x}(q;q)_{\infty }}{(q^{x};q)_{\infty }}}.}

Zachodzą wzory

Γ q ( x + 1 ) = [ x ] q Γ q ( x ) {\displaystyle \Gamma _{q}(x+1)=[x]_{q}\Gamma _{q}(x)}

oraz

Γ q ( n + 1 ) = [ n ] q ! . {\displaystyle \Gamma _{q}(n+1)=[n]_{q}!.}

Funkcja q {\displaystyle q} -Gamma zbiega do zwykłej funkcji Gamma wraz z q {\displaystyle q} dążącym do 1 {\displaystyle 1} wewnątrz koła jednostkowego.

Zobacz też

Bibliografia

  • George Gasper i Mizan Rahman, Basic Hypergeometric Series, 2nd Edition, (2004), Encyclopedia of Mathematics and Its Applications, 96, Cambridge University Press, Cambridge. ISBN 0-521-83357-4.
  • Roelof Koekoek i Rene F. Swarttouw, The Askey scheme of orthogonal polynomials and its q-analogues, rozdział 0.2.

Linki zewnętrzne

  • (ang.) Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., '"`UNIQ--math-00000053-QINU`"'-analog, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.).
  • (ang.) Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., '"`UNIQ--math-00000054-QINU`"'-nawias, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.).
  • (ang.) Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., '"`UNIQ--math-00000055-QINU`"'-silnia, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.).
  • (ang.) Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Współczynnik '"`UNIQ--math-00000056-QINU`"'-dwumianowy, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.).