Sylwester Trojanowski
kapitan administracji | |||
Data i miejsce urodzenia | 31 grudnia 1891 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 1940 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby | 1914–1940 | ||
Siły zbrojne | Armia Cesarstwa Niemieckiego | ||
Jednostki | |||
Stanowiska | dowódca batalionu | ||
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa | ||
Odznaczenia | |||
|
Sylwester Trojanowski (ur. 31 grudnia 1891 w Jelitowie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 31 grudnia 1891 w Jelitowie, w rodzinie Franciszka i Marianny z Nowaków[1]. Absolwent szkoły powszechnej w Witkowie i szkoły handlowo-przemysłowej w Gnieźnie. W 1914 wcielony do armii niemieckiej. Walczył na froncie zachodnim, dwukrotnie ranny. Zdemobilizowany w stopniu sierżanta. Wstąpił do wielkopolskich wojsk powstańczych. Walczył w Gnieźnie. Od stycznia 1919 w Wojsku Polskim, w 67 pułku piechoty, dowódca plutonu. Po awansie do stopnia podporucznika (1 października 1919) objął dowództwo kompanii. Walczył w wojnie 1920.
W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Służył w 67 pp. W 1924 mianowany kapitanem. Od 1930 objął dowództwo kompanii granicznej KOP „Bykowce” w batalionie KOP „Dederkały” (14 IV 1930 – XII 1937), a następnie przeniesiony (1937) do batalionu KOP „Ostróg”.
W kampanii wrześniowej objął dowództwo batalionu KOP „Ostróg”. Po 17 września wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 032/1 z 14.4.1940 r., poz. 22.
Był żonaty z Bogdaną z Borówków, z którą miał córkę Janinę[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4523[2]
- Krzyż Niepodległości (27 czerwca 1938)[3]
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi (14 października 1934)[4]
- Odznaka za Rany i Kontuzje[5]
- Odznaka Pamiątkowa 67 pułku piechoty[5]
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
- zbrodnia katyńska
Przypisy
- ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 652.
- ↑ Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 304.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296).
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 238, poz. 297 „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”.
- ↑ a b Na podstawie fotografii [1]
Bibliografia
- Kazimierz Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.