Stiepan Szewyriow
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 maja?/20 maja 1864 |
Zawód, zajęcie | poeta, literaturoznawca |
Narodowość | rosyjska |
Stiepan Pietrowicz Szewyriow (ros. Степан Петрович Шевырёв; ur. 18 października?/30 października 1806 w Saratowie, zm. 8 maja?/20 maja 1864 w Paryżu[1]) – rosyjski poeta i literaturoznawca[2], profesor Uniwersytetu Moskiewskiego[3]. Był przedstawicielem ruchu słowianofilskiego[1] oraz teorii „oficjalnej ludowości”[3]. Współwydawał (wraz z M. P. Pogodinem) czasopismo „Moskwitianin”[1]. Jego dorobek obejmuje rozprawy z zakresu historii i teorii poezji: Istorija poezii (t. 1–2 1835–92), Tieorija poezii w istoriczeskom razwitii u driewnich i nowych narodow (1836)[1]. Tworzył także liryki filozoficzne oraz przekłady, m.in. literatury polskiej (Konrad Wallenrod A. Mickiewicza)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Szewyriow Stiepan P., [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-26] .
- ↑ Ševyrev, Stepan Petrovič, 1806-1864. Databáze Národní knihovny ČR. [dostęp 2020-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-26)]. (cz.).
- ↑ a b Małgorzata Wilczyńska-Fiksińska. Twórczość Michała Lermontowa wocenie S. P. Szewyriowa. „Studia Rossica Posnaniensia”. 13, s. 45–57, 1979.