Steccherinum
 Steccherinum fimbriatum | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | ||
| Typ | podstawczaki | ||
| Klasa | pieczarniaki | ||
| Rząd | żagwiowce | ||
| Rodzina | ząbkowcowate | ||
| Rodzaj | ząbkowiec | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Steccherinum Gray Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 597, 651 1821 | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Steccherinum ochraceum (Pers.) Gray | |||
| |||
Steccherinum Gray (ząbkowiec) – rodzaj grzybów z rodziny ząbkowcowatych (Steccherinaceae). Należy do niego ponad 30 gatunków[1].
Charakterystyka
Grzyby kortycjoidalne o owocniku rozpostartym, rozproszonym, rozpostarto-odgiętym lub siedzącym i błoniastej konsystencji. Hymenofor odontoidalny do hydnoidalnego, przeważnie w kolorze kremowym z różowawymi, pomarańczowymi, fioletowymi lub brązowymi odcieniami. Brzeg zróżnicowany, często włóknisty. System strzępkowy dimityczny lub pseudodimityczny, strzępki generatywne cienkościenne, ze sprzążkami lub bez sprzążek, strzępki szkieletowe grubościenne, z przegrodami bez sprzążek, niektóre z charakterystycznie inkrustowanym wierzchołkiem wnikającym jako pseudocystydy do hymenium. Podstawki maczugowate 4-sterygmowe i zazwyczaj ze sprzążką bazalną. Bazydiospory elipsoidalne do niemal cylindrycznych, gładkie, cienkościenne, nieamyloidalne, niecyjanofilne[2].
Steccherinum charakteryzuje się odontoidalnym hymenoforem, inkrustowanymi pseudocystydami i małymi, gładkimi bazydiosporami[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Steccherinaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonimy: Etheirodon Banker, Leptodon Quél., Mycoleptodon Pat., Odontia Fr., Odontina Pat[3].
Nazwę polską podał Franciszek Błoński w 1889 r.[4], używana jest także w późniejszych opracowaniach mykologicznych[5][6]. Należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako żagiew, palczak, porak i włosak. Władysław Wojewoda w 2003 r. w swoim dziele Krytyczna lista grzybów podstawkowych Polski proponuje nazwę porokolczak, ale dla rodzaju Irpex, rodzaj Steccherinum uznając za jego synonim[4]. W świetle ostatnich ustaleń taksonomicznych Index Fungorum są to dwa oddzielne rodzaje, tak więc nazwa porokolczak nie odnosi się do przedstawicieli rodzaju Steccherinum.
- Steccherinum albidum Legon & P. Roberts 2002[7]
- Steccherinum bourdotii Saliba & A. David 1988 – ząbkowiec kulistozarodnikowy
- Steccherinum fimbriatum (Pers.) J. Erikss. 1958 – ząbkowiec strzępiasty
- Steccherinum lacerum (P. Karst.) Kotir. & Saaren. 2009 – tzw. porokolczak różnopory
- Steccherinum ochraceum (Pers.) Gray 1821 – ząbkowiec ochrowy
- Steccherinum subcrinale (Peck) Ryvarden 1978[8]
Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum[9]. Wykaz gatunków według W. Wojewody[4]i innych[8].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-03] (ang.).
- ↑ a b S.P.S.P. Gorjón S.P.S.P., Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 278, 279, DOI: 10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ a b c WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 362–364, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ BarbaraB. Gumińska BarbaraB., WładysławW. Wojewoda WładysławW., Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 215, ISBN 83-09-00714-0 .
- ↑ PiotrP. Łakomy PiotrP., Atlas hub, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2008, s. 148, ISBN 978-83-7073-650-7 .
- ↑ EugeneE. Yurchenko EugeneE., MarekM. Wolkowyck MarekM., New species of corticioid fungi (Basidiomycota) for Poland found in Białowieża Primeval Forest in 2018–2020, „Acta Mycologica”, 57, 2022, s. 11, DOI: 10.5586/am.577 .
- ↑ a b Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-10-21] (pol.).
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- J9U: 987007551365905171
