Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Klużu-Napoce

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej

Hramul „Adormirea Maicii Domnului”

katedra metropolitalna
Państwo	Rumunia
Miejscowość	Kluż-Napoka
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rumuński Kościół Prawosławny
Metropolia	Klużu, Marmaroszu i Sǎlaju
Wezwanie	Zaśnięcia Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1923 Data zakończenia budowy 1933 Data poświęcenia 1933 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Styl neobizantyjski z elementami rumuńskimi Architekt Gheorghe Cristinel, Constantin Pomponiu Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 4 Kopuła • liczba kopuł 1 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie okręgu Kluż Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
Położenie na mapie Rumunii Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
46,7720°N 23,5960°E/46,771970 23,596040
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej, Katedra Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny sobór katedralny w Klużu-Napoce, katedra metropolii Klużu, Marmaroszu i Sălaju Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.

Świątynia została wzniesiona z inicjatywy biskupa Klużu Mikołaja. Projekt cerkwi został wybrany w drodze konkursu, w którym zwycięstwo odniósł plan przedstawiony przez architektów Gheorghe'a Cristinela i Constantina Pomponiu. Budowa soboru trwała od 1923 do 1933. Freski i inne elementy dekoracyjne we wnętrzu świątyni wykonali Anastase Demian, Catul Bogdan, Gheorghe Reussu oraz Alexandru Dimitriu^[1].

Wzniesienie cerkwi miało znaczenie symboliczne, miało upamiętnić zjednoczenie Siedmiogrodu z pozostałymi ziemiami rumuńskimi w jednym państwie narodowym^[1]. Gotowy sobór poświęcił 5 listopada 1933 patriarcha rumuński Miron w asyście metropolity Siedmiogrodu Mikołaja oraz biskupa Klużu Mikołaja. W ceremonii brali udział król Rumunii Karol II, następca tronu Michał, członkowie rumuńskiego rządu^[1].

Sobór w Klużu-Napoce łączy elementy regionalnej architektury sakralnej z wyraźnymi wpływami sztuki bizantyńskiej, m.in. główną kopułę obiektu zaprojektowano na wzór analogicznej konstrukcji w konstantynopolitańskiej świątyni Mądrości Bożej. Po bokach obszernej nawy cerkiewnej znajdują się balkony, natomiast nad wejściem – balkon przeznaczony dla chóru. Całość wspiera się na osiemnastu kolumnach. Świątynia posiada cztery wieże^[1].

W 1973, w związku z nadaniem eparchii Kluż statusu archieparchii, budowla stała się katedrą arcybiskupią. Od 2006 jest katedrą archieparchii Vadu, Feleac i Klużu i równocześnie metropolii Klużu, Marmaroszu i Sălaju^[1].