Sigilliocopina
Sigilliocopina[1] | |||
Martens, 1992 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Podtyp | skorupiaki | ||
Gromada | |||
Podgromada | Podocopa | ||
Rząd | Podocopida | ||
Podrząd | Sigilliocopina | ||
| |||
|
Sigilliocopina – podrząd małżoraczków z podgromady Podocopa i rzędu Podocopida.
Małżoraczki o asymetrycznym, wzdęto-jajowatym karapaksie, którego lewa klapa silnie nachodzi na prawą, a powierzchnia jest zwykle gładka. Zamek typu merodontycznego. Odciski mięśni zwieraczów zgrupowane są po 20 do 35 sztuk w agregaty. Głaszczki żuwaczek bez grzebyków szczecinek po bokach. Tył ciała jest zaopatrzony w poprzeczne listewki i dużą, blaszkowatą furkę o dość tęgo zbudowanych pazurkach. U samców występuje narząd Zenkera o spiralnym umięśnieniu. Zwapniała blaszka wewnętrzna (lamella) wąska[2].
Rozprzestrzenione okołotropikalnie. Zasiedlają wody morskie. Związane z rafami. Rzadko spotkane[2].
Dotąd opisano 8 gatunków współczesnych współczesnych[3]. Grupuje się je w 2 rodzinach zaliczanych do nadrodziny Sigillioidea Mandelstam, 1960[4][3]:
- Saipanettidae Mackenzie, 1968
- Sigilliidae Mandelstam, 1960
Przypisy
- ↑ Sigilliocopina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Anne C. Cohen, Dawn E. Peterson, Rosalie F. Maddocks: Ostracoda. W: The Light & Smith Manual: Intertidal Invertebrates from Central California to Oregon. James T. Carlton (red.). Wyd. IV. Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 2007, s. 417-446.
- ↑ a b Shane T.S.T. Ahyong Shane T.S.T. i inni, Subphylum Crustacea Brünnich, 1772, [w:] Z.-Q.Z.Q. Zhang (red.), Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness, „Zootaxa”, 3148, grudzień 2011, s. 165–191 .
- ↑ S. Brandão: Sigilliocopina. [w:] World Register of Marine Species: World Ostracoda Database [on-line]. [dostęp 2016-04-01].
- ITIS: 621165
- identyfikator taksonu Fossilworks: 362280
- CoL: 84JSB