Richteryt
Richteryt z Wilberforce, Monmouth Township, Ontario, Kanada (4,4 x 3,1 x 1,2 cm) | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | zasadowy krzemian sodu, wapnia, magnezu, manganu, żelaza i glinu | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 5-6 | ||
Przełam | nierówny | ||
Łupliwość | doskonała dwukierunkowa | ||
Układ krystalograficzny | jednoskośny | ||
Gęstość minerału | 2,97-3,45 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | brązowa, brązowoczerwona, żółta, szarobrązowa, od bladej po ciemnozieloną | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | szklisty, jedwabisty | ||
|
Richteryt – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy amfiboli. Należy do minerałów rzadkich.
Nazwany na cześć niemieckiego mineraloga Teodora Richtera (1824-1898). Odkryty został w 1865 roku.
Charakterystyka
Właściwości
Zazwyczaj tworzy wydłużone kryształy o pokroju słupkowym, pręcikowym, igiełkowym. Występuje w skupieniach ziarnistych, włóknistych promienistych. Jest kruchy, przezroczysty.
Występowanie
Składnik skał metamorficznych – skarnów i marmurów i termicznie przekrystalizowanych wapieni oraz żył hydrotermalnych przecinających alkaliczne skały magmowe. Jego odmiany zasobne w mangan pojawiają się w metamorficznych złożach rud manganu.
Richteryt występuje głównie w:
- Szwecji (Värmland),
- we Włoszech – San Marcelo w dolinie Aosty,
- Stanach Zjednoczonych (Arizona, Kalifornia, Kolorado, Hawaje, Kansas, Montana, New Jersey, Teksas, Wyoming),
- Hiszpanii, RPA, Rosji, Nowej Zelandii, Namibii, Birmie, Japonii, Niemczech, Kanadzie, Bułgarii, Brazylii, Austrii, Australii, Afganistanie, na Madagaskarze, Grenlandii i Słowacji.
W Polsce występuje na Dolnym Śląsku w okolicach miejscowości Rogówek.
Zastosowanie
- interesuje naukowców,
- interesujący dla kolekcjonerów.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- richteryt na stronie Mindat.org (ang.)
- artykuł o richterycie na stronie Webmineral.com (ang.)
- Britannica: science/richterite