Ratusz w Głogowie

Ratusz w Głogowie
Symbol zabytku nr rej. A/2887/37 z 25.11.1949[1]
Ilustracja
Ratusz w Głogowie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Głogów

Adres

Rynek 10

Typ budynku

ratusz

Styl architektoniczny

klasycyzm

Rozpoczęcie budowy

1823

Ukończenie budowy

1835

Zniszczono

1945

Odbudowano

1984–2002

Pierwszy właściciel

Miasto Głogów

Obecny właściciel

Urząd Miejski w Głogowie

Położenie na mapie Głogowa
Mapa konturowa Głogowa, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Głogowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Głogowie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Głogowie”
Położenie na mapie powiatu głogowskiego
Mapa konturowa powiatu głogowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Głogowie”
Ziemia51°39′49″N 16°05′33″E/51,663611 16,092500
Multimedia w Wikimedia Commons

Początki głogowskiego ratusza sięgają końca XIII wieku, czyli czasów lokacji miasta przez Konrada I głogowskiego, kiedy wybudowano wieżę-strażnicę[2]. Z czasem obiekt rozbudowano i w 1349 w Głogowie powstał dwuskrzydłowy, murowany ratusz[2]. Budynek zniszczyły jednak pożary w latach 1420 i 1433. Największy pożar miał miejsce w roku 1574, po którym ratusz odbudowany został w stylu renesansowym, a wieżę zwieńczono hełmem[2]. Widok obiektu z tego okresu uwiecznił w XVIII wieku na rysunku Friedrich Bernhard Werner, który opublikowano w dziele Topographia Seu Compendium Silesiae.

Ratusz utracił swoją formę renesansową podczas gruntownej przebudowy w latach 1823–1835 według projektu architekta A. Sollera[2]. Powstały wtedy dwa kontrastujące ze sobą skrzydła: zachodnie o cechach klasycyzmu pruskiego i wschodnie, zbudowane w modnym wówczas stylu florenckim.

W XIX wieku zegar na wieży ratuszowej miał odwrotne ustawienie wskazówek – duża pokazywała godziny, mała minuty. Stawało się to powodem częstych spraw i nieporozumień między przyjezdnymi a miejscowymi. Głogowianie odczuwali rodzaj dumy, traktując zegar jako swoisty znak wyróżniający ich miasto. Później na głogowskim ratuszu czas odmierzał zegar z głogowskiej fabryki zegarów Weissa, który zdobył złoty medal na wystawie światowej w Wiedniu w 1873 roku[potrzebny przypis].

Na głogowski ratusz 5 marca 1933 roku wciągnięto po raz pierwszy sztandar ze swastyką. W czasie walk o Głogów w 1945 ratusz został poważnie zniszczony i wypalony. Z wieży pozostały jedynie jej dolne fragmenty.

Decyzję o odbudowie ratusza w formie, którą posiadał po przebudowie z 1835 roku podjął Urząd Miejski w styczniu 1984 roku, zaś roboty budowlane wykonywane były od maja 1984[2]. Inwestycja ta pochłonęła przez 18 lat kwotę 14 mln zł. W roku 2000 na ukończeniu było zachodnie skrzydło budynku. Od 2002 roku ratusz ponownie służy mieszkańcom miasta i mieści się w nim Urząd Miejski[2].

Wieża, o wysokości 80,35 m (najwyższa wieża ratuszowa na Śląsku i druga w Polsce – po gdańskim Ratuszu Głównego Miasta; niższa od pierwowzoru z 1720 roku o 13 cm), zrekonstruowana została w latach 1994–1996, na podstawie stanu z 1720 roku. Jej podstawa jest kwadratowa, a wyżej przechodzi w ośmiokąt[2]. W 2016 roku ogłoszono przetarg na otynkowanie wieży. Odtworzono też zegar o średnicy tarcz 3,55 m. Na wysokości 47,07 m znajduje się taras widokowy.

W skrzydle wschodnim na parterze zachowane są cenne wnętrza, pochodzące głównie z przełomu gotyku i renesansu. Jedno z pomieszczeń posiada sklepienie sieciowe – wsparte na centralnym słupie. Sąsiadująca z nim sala ozdobiona jest sklepieniem kryształowym[2].

Z wieży ratuszowej nadaje Radio Elka Głogów (89,6 MHz; ERP 0,2 kW)[potrzebny przypis].

Zobacz też

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 18 [dostęp 2013-02-23] .
  2. a b c d e f g h Roman Pawlak: Polska – Zabytkowe ratusze. Warszawa: Sport i Turystyka, MUZA SA, 2003, s. 18-19. ISBN 83-7200-991-0.

Linki zewnętrzne

  • Galeria ratuszowa na Malachu. malach.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-01)].