Rafał Marchewczyk
Data i miejsce urodzenia | 1944 |
---|---|
Zawód | dyrygent |
Odznaczenia | |
, |
Rafał Czesław Marchewczyk (ur. w 1944 r. w Krakowie) – dyrygent, muzyk, animator kultury, członek opozycji antykomunistycznej w PRL.
Życiorys
Absolwent Wydziału Teorii, Kompozycji i Dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (uczeń Henryka Czyża). W latach 1966–1972 pianista i wokalista zespołu wokalno-instrumentalnego „Zdrój Jana”, działającego pod egidą Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1972 r. stale związany z Nową Hutą, w której zamieszkał, pracując jako nauczyciel muzyki. W latach 1976–1998 współpracował z krakowskim chórem męskim „Bard”, z którym zdobywał laury w konkursach w kraju i zagranicą. Od 1990 r. także dyrygent chóru „Krakowskiej Młodej Filharmonii” przy Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Mieczysława Karłowicza w Krakowie, a następnie kierownik artystyczny i dyrygent Chóru „Vox Populi”. Był również kierownikiem artystycznym Światowego Festiwalu Zespołów Folklorystycznych w Rzeszowie oraz dwóch Ogólnopolskich Festiwali Muzyki Polskiej w Kraśniku. Prowadził też wiele koncertów w różnych krajach Europy[1][2].
Od 2001 r. stale współpracuje z Fundacją im. Brata Alberta i Fundacją Anny Dymnej „Mimo Wszystko”, uczestnicząc co roku w Ogólnopolskim Festiwalu Teatralno-Muzycznym Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną „Albertiana” w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie[3].
Działalność opozycyjna
Od 1980 r. członek NSZZ „Solidarność”. W latach 1981–1989 uczestnik opozycji antykomunistycznej, kolporter wydawnictw tzw. drugiego obiegu oraz działacz podziemnych struktur nauczycielskiej „Solidarności”. Współpracował też z Radiem „Solidarność” w Krakowie oraz Radiem „Hutnik” i Tygodnikiem „Hutnik” w Nowej Hucie[4][5][6]. Z początkiem stanu wojennego aresztowany na oczach uczniów w czasie lekcji prowadzonej w Szkole Podstawowej nr 126. Później wielokrotnie zatrzymywany i aresztowany przez milicję i Służbę Bezpieczeństwa[7].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2012)[8]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2018)[9].
- Medal „Niezłomny w słowie (2011)
- Medal „Dziękujemy za wolność” (2015)[10].
Życie prywatne
Syn Czesława Marchewczyka, hokeisty i olimpijczyka, oraz Ireny. Brat Jacka Marchewczyka, lekarza i działacza opozycji w PRL, oraz Wojciecha Marchewczyka, dziennikarza i działacz opozycji w PRL. Mąż Anny, nauczycielki biologi[11][12].
Przypisy
- ↑ Rafał Marchewczyk – dyrygent – Muzyczne Spotkania na Wzgórzach Krzesławickich [online], www.muzycznespotkania.pl [dostęp 2023-04-04] .
- ↑ Fundacja im. Zofii Rydet | Grzegorz Ziemiański 1 [online] [dostęp 2023-04-04] (pol.).
- ↑ Albertiana / Fundacja im. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2023-04-04] .
- ↑ Radio „Hutnik”. [dostęp 2023-04-04].
- ↑ Jedynka – polskieradio.pl [online], Jedynka - Polskie Radio [dostęp 2023-04-04] (pol.).
- ↑ Odznaczeni KWiS [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2023-04-04] .
- ↑ Redakcja, Olimpijskie pomarańcze [online], Dziennik Polski, 3 stycznia 2007 [dostęp 2023-04-04] (pol.).
- ↑ Nadanie orderów i odznaczeń. – Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2023-04-04] .
- ↑ Odznaczeni KWiS [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2023-04-04] .
- ↑ Stowarzyszenie Sieć Solidarności | Lista: Medale „Dziękujemy za wolność” [online], www.sss.net.pl [dostęp 2023-04-04] .
- ↑ Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych” [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2022-09-24] .
- ↑ V. rocznica śmierci Jacka Marchewczyka [online], sss.net.pl, 2 czerwca 2021 [dostęp 2022-09-24] .